Godina 1088. (MLXXXVII) bila je prijestupna godina koja počinje u subotu po julijanskom kalendaru.
- Ovo je članak o godini 1088.
Kratke činjenice Milenijum:, Vjekovi: ...
Zatvori
- 12. 3. – Urban II nasljeđuje Viktora III kao 159. papa.
- Pobuna 1088. godine koju je protiv engleskog kralja Williama II od Engleske pokrenuo njegov stric, biskup Odo od Bayeuxa.
- Kraljevina Gruzija pogođena velikim zemljotresom koji izaziva značajne štete.
- Osnovan Univerzitet u Bologni, najstariji danas postojeći u Evropi.
- Almoravidski vojskovođa Yusuf ibn Tashfin nastavlja kampanju u al-Andalusu, ali je prisiljen odustati od opsade Aledoa nakon dolaska trupa kralja Alfonsa od Leona i Kastilje.[1]
- Mansur ibn Nasir nasljeđuje Nasir ibn Alnasa kao vladar dinastije Hamadida.
- Grof Berenguer Ramon II od Barcelone od muslimana osvaja drevno nadbiskupsko sjedište Tarragona (koje će muslimani ponovno osvojiti 1108). Berenguer de Lluçanés postaje novi nadbiskup.[2]
- Započinje rad na trećoj i najvećoj crkvi u Clunyju.
- Objavljeni Eseji bazena snova, djelo kineskog polimata i državnika Shen Kuoa, poznato po prvim opisima magnetnog kompasa, štampanja pomičnim slovima, eksperimentima s camera obscurom nakon Ibn al-Haythama, te brojne eseje i enciklopedijske članke na temu geologije, astronomije, botanike, zoologije, minearologija, anatomije, farmakologije, geografije, optike, ekonomije, vojne strategije i filozofije. Shen u njemu izlaže napredne teorije o geomorfologiji i postepenoj promjeni klime, te unapređuje kinesku astronomiju fiksirajući položaj Polarne zvijezde i ispravljajući greške u lunarnim orbitama kroz praćenje Mjeseca uz pet gdoina; Shenova knjiga je također prva koja opisuje suhi dok i raspravlja o prednostima novih brodskih prevodnica u odnosu na stare bujične brodske predvodnice.
- Kineski polimat i državnik Su Song izrađuje uspješni model za svoj astronomski toranj sa satom u kineskoj prijestolnici Kaifeng; model sadrži mehanizam zapinjače i najstariji model lančanog prijenosa kojim se pokreće obručasta sfera, otvaraju vrata i anatomske lutke koje objavljuju vrijeme.
Gilbert Meynier (2010) L'Algérie cœur du Maghreb classique. De l'ouverture islamo-arabe au repli (658-1518). Paris: La Découverte; pp.83.