From Wikipedia, the free encyclopedia
Đorđe Cenić (Beograd, 25. januar/6. februar 1825. – Beč, 24. septembar/7. oktobar 1903) je bio srpski pravnik, političar, profesor Pravnog fakulteta na Velikoj školi, predsednik Državnog saveta, predsednik Ministarskog saveta Kneževine Srbije i više puta ministar pravde.
Đorđe Cenić | |
Mandat(i) | |
---|---|
Premijer Srbije | |
Prethodnik | Nikola Hristić |
Naslednik | Radivoje Milojković |
Biografija | |
Politička partija | Konzervativci |
uredi |
Đorđe Cenić rođen je 25. januara 1825. godine u Beogradu, od oca Dimitrija Cenića, beogradskog trgovca i majke Ane.[1] Osnovnu i srednju školu završio je u Beogradu. Nakon završene srednje škole odlazi kao državni pitomac u inistranstvo, gde na univerzitetima u Berlinu, Hajdelbergu i Halu studira pravo.[2]
Posle završenih studija vraća se u Srbiju i postavljen je 1849. godine za profesora Pravnog fakulteta, predmet krivično pravo na Liceju u Beogradu. Aprila 1851. godine premešten je u administraciju i bio je stolonačelnik u popečiteljstvu prosvete, pravosuđa i inostranih dela.[3] U svojoj dvadesetdevetoj godini krajem 1853. postao je predsednik Okružnog suda u Smederevu, a zatim i predsednik suda za varoš Beograd.[4] Bio je sekretar Vrhovnog i Kasacionog suda, a od jula 1858. godine načelnik popečiteljstva pravosuđa. Član Apelacionog suda postao je u februaru 1860. godine, a u martu iste godine postaje predsednik Apelacionog suda, stavši na tom mestu do kraja oktobra 1860. godine.[3]
U nekoliko navrata bio je ministar pravde, prvi put 1861. godine u vladi Filipa Hristića, drugi put je postao ministar pravde i predsednik vlade posle ubistva Kneza Mihaila 1868. godine, treći put Cenić je bio ministar pravde 1873. godine u vladi Jovana Marinovića.[5] Kao ministar Cenić je ulagao napore da uredi kaznene zavode u Srbiji i da izdržavanje kazne prilagodi savremenim engleskim svatanjima. Podigao je kazneni zavod u Požarevcu. Njegovom zaslugom ukinuta je u Srbiji 1873. telesna kazna (batinanje). Bio je glavni nosilac krivično-pravne misli u Srbiji devetnaestog veka.
Pored svoje osnovne dužnosti Đorđe Cenić obavljao je vrlo malo javnih i društvenih dužnosti. Sa Stevčom Mihailovićem i Radivojem Milojkovićem, bio je tutor maloletnom Knezu Milanu sve do njegovog punoletstva 10. avgusta 1872. godine.[6]
Đorđe Cenić postaje predsenik Državnog saveta 1875. godine i na tom mestu ostaje narednih deset godina.[6] Na tom položaju Cenić je bio saradnik kneza Mihaila pri izradi zakona kojima se srpska država postepeno modernizovala, ne vodeći računa o Turskom ustavu. Po svojoj molbi odlazi u penziju 1885. godine.
Od njegovih pisanih dela najvažnije je Objašnjenje kaznitelnog zakona za Knjaževstvo Srbiju iz 1866. Smatra se da je ovim delom udaren temelj srpskoj teoriji krivičnog prava i ono je dugo služilo kao osnova za praksu krivičnog pravosuđa u Srbiji.
Bio je strog ali pravedan, vredan i tačan što je zahtevao i od svojih zaposlenih, bez samohvalisanja, predan službi i otadžbini. Zbog svojih zasluga i vrlina dobitnik je najviših državnih odlikovanja: Takovski krst I reda sa lentama, Kraljevski orden Belog Orla I reda sa lentama, Orden Miloša Velikog I reda sa lentama.
Pravnom fakultetu Velike škole poklonio je svoju pravničku biblioteku sa oko 300 stručnih dela
Preminuo je 24. septembra 1903. godine u Beču, u hotelu Tegetthoff, gde je odlazio radi lečenja.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.