Video-kamera je kamera koja služi za snimanje video-materijala, odnosno pokretnih slika. Inicijalno je razvijena isključivo za televizijske potrebe ali se danas koristi u mnoge druge svrhe. Šta više postale su deo uređaja koji se prevashodno prave za druge namene kao što je mobilni telefon.
Sonijeva video-kamera
Prva video-kamera razvijene je 1930-ih godina i koristio ju je BBS tokom eksperimentalnog emitovanja. Ova kamera je bila bazirana na elektromehanički disk. Ovu vrstu kamere već 1940-ih godina zamenila je u poptunosti električna video-kamera bazirana na katodnoj cevi. Ovakva vrsta kamere ostala je popularna i široko korišćena sve do 1980-ih godina. Tada na scenu stupaju kamere koje baziraju na foto osetljivim čipovima pre svega CCD-jevima, koje su i danas aktuelne. One su eliminisale puno problema kojih je bilo kod katodnih cevi i dale mogućnost razvoju digitalne televizije. Cena video-kamera je razvojem sve više opadala tako da je danas nemoguće zamisliti i domaćinstvo bez neke vrste video-kamere.
Postoje više vrsta video-kamera i to zavisno pre svega od namene kao i željenog kvaliteta snimljenog videa.
Profesionalne video-kamere se koriste pre svega u TV produkcionim centrima kao i pri snimanju filmova.[1] Ove kamere nude ekstremno fina podešavanja samih karakteristika video-signala. Često je i sama kontrola kamera odvojena od glave kamere i nalazi se obično u režiji. Ovim se postiže da se veći broj kamera ujednači po kvalitetu i drugim parametrima slike. Ovde postoje još finije podele na:
Studijske kamere su namenjene za snimanje u TV studijima. Najčešće su fiksirane za pokretne nosače (tripode) kojima upravlja kamerman. Takođe ove kamere se montiraju i na dizalice kod snimanja specijalnih pokretnih scena.[2]
Mobilne kamere su namenjene snimanju na terenu. Ove kamere se najčešće nose na ramenima i neophodno je da imju pogodan vizir kako bi kamerman mogao jednim okom da gleda snimanje a drugim da kontroliše svoje pokrete. Često ovakve kamere imaju dodatnu opremu kojom se kamera pričvršćuje za kamermana, ali u upotrebi su i dizalice a u novije vreme i mali helikopteri sa daljinskim upravljanjem
Kamkoderi su vrsta kamere koja pored glave za snimanje u sebi uključuje i video-rekorder ili drugi uređaj za snimanje videa. I one se široko koriste u TV produkciji pre svega za snimanje na terenu, snimanje kućnih filmova i slično.[3] Umesto magnetnih traka kao medijum za snimanje video-sadržaja sve više u upotrebi su različite vrste diskova ali i drugih vrsta memorija.
Kamere za nadzor se pre svega koriste kao bezbednosne kamere i za nadzor objekata [4]
Sve više su u upotrebi digitalne video-kamere koje direknto konvertuju signal u digitalni izlaz. Ovakve kamere su često vrlo male i manje i od kamera za nadzor. Ove kamere se koriste kao računarske veb kamere ali su i delovi drugih uređaja kao što je mobilni telefon.
Postoje i druge podele video-kamera. Jedna od osnovnih je podela na SD i HD kamere zavisno od video-rezolucije koju snimaju.
