Proteozom

Proteazomi su proteinski kompleksi prisutni kod svih eukariota i archaea, i kod nekih bakterija. Kod eukariota, oni se nalaze u jedru i citoplazmi.^[1] Glavna funkcija proteazoma je razgradnja nepotrebnih ili oštećenih proteina putem proteolize, hemijske reakcije kojom se razlažu peptidne veze. Enzimi koji izvode ovu reakcije se zovu proteaze. Proteazomi su deo velikog mehanizma kojim ćelije regulišu koncentraciju pojedinih proteina i razgrađuju nepravilno savijene proteine. Proces degradacije proizvodi peptide sa oko sedam do osam aminokiselina, koji se zatim dalje razrađuju u aminokiseline i koriste u sintezi novih proteina.^[2] Proteini se obeležavaju za degradaciju malim proteinom zvanim ubikvitin. Reakcija obeležavanja je katalizovana enzimima ubikvitinskim ligazama. Vezivanje jednog ubikvitina na protein je signal drugim ligazama da vežu dodatne molekule ubikvitina. Rezultat je poliubikvitinski lanac za koji se vezuje proteazom, čime se omogućava degradacija ciljnog proteina.^[2]

Reference

[1]
Peters, Jan-Michael; Franke, Werner W.; Kleinschmidt, Jiirgen A. (March 1994). „Distinct 19 S and 20 S subcomplexes of the 26 S proteasome and their distribution in the nucleus and the cytoplasm”. The Journal of Biological Chemistry 269 (10): 7709–18. PMID 8125997. Arhivirano iz originala na datum 2020-02-24. Pristupljeno 2014-03-17.
[2]
Lodish H, Berk A, Matsudaira P, Kaiser CA, Krieger M, Scott MP, Zipursky SL, Darnell J (2004). „3”. Molecular cell biology (5th izd.). New York: W.H. Freeman and CO. str. 66–72. ISBN 0-7167-4366-3.

Literatura

Glickman, Michael H.; Adir, Noam (2004). „The Proteasome and the Delicate Balance between Destruction and Rescue”. PLoS Biology 2 (1): e13. DOI:10.1371/journal.pbio.0020013. PMC 314468. PMID 14737189.
The Yeast 26S Proteasome with list of subunits and pictures Arhivirano 2013-06-18 na Wayback Machine-u
Ciechanover, A (2005). „Early work on the ubiquitin proteasome system, an interview with Aaron Ciechanover”. Cell Death and Differentiation 12 (9): 1167–77. DOI:10.1038/sj.cdd.4401691. PMID 16094393.
Hershko, A (2005). „Early work on the ubiquitin proteasome system, an interview with Avram Hershko”. Cell Death and Differentiation 12 (9): 1158–61. DOI:10.1038/sj.cdd.4401709. PMID 16094391.
Adams, J (2005). „Early work on the ubiquitin proteasome system, an interview with Irwin Rose”. Cell Death and Differentiation 12 (9): 1162–6. DOI:10.1038/sj.cdd.4401700. PMID 16094392.
Cvek, B; Dvorak, Z (2007). „Targeting of nuclear factor-kappaB and proteasome by dithiocarbamate complexes with metals”. Current pharmaceutical design 13 (30): 3155–67. DOI:10.2174/138161207782110390. PMID 17979756. Arhivirano iz originala na datum 2012-07-29. Pristupljeno 2021-08-10.
Lodish H, Berk A, Matsudaira P, Kaiser CA, Krieger M, Scott MP, Zipursky SL, Darnell J (2004). „3”. Molecular cell biology (5th izd.). New York: W.H. Freeman and CO. str. 66–72. ISBN 0-7167-4366-3.

Povezano

Mapa proteolize
Eksozom

Spoljašnje veze

3D proteasome structures in the EM Data Bank(EMDB)

[Peters-1] [1]
Peters, Jan-Michael; Franke, Werner W.; Kleinschmidt, Jiirgen A. (March 1994). „Distinct 19 S and 20 S subcomplexes of the 26 S proteasome and their distribution in the nucleus and the cytoplasm”. The Journal of Biological Chemistry 269 (10): 7709–18. PMID 8125997. Arhivirano iz originala na datum 2020-02-24. Pristupljeno 2014-03-17.

[Lodish-2] [2]
Lodish H, Berk A, Matsudaira P, Kaiser CA, Krieger M, Scott MP, Zipursky SL, Darnell J (2004). „3”. Molecular cell biology (5th izd.). New York: W.H. Freeman and CO. str. 66–72. ISBN 0-7167-4366-3.

[1]

[2]