From Wikipedia, the free encyclopedia
Padre padrone (sh. Otac gospodar), u bivšoj Jugoslaviji prikazan pod naslovom Ja sam bog otac, je italijanski dramski film snimljen 1977. u režiji braće Paola i Vittorija Tavianija, a koji se smatra jednim od najboljih i najuspješnijih ostvarenja u njihovoj filmografiji.
| Padre padrone | |
|---|---|
 | |
| Režija | Paolo i Vittorio Taviani |
| Producent | Giuliani G. De Negri |
| Scenario | Paolo i Vittorio Taviani |
| Predložak | Padre padrone; autor: Gavino Ledda |
| Uloge |
|
| Muzika | Egisto Macchi |
| Fotografija | Mario Masini |
| Studio | RAI Cinema s.r.l. |
| Datum(i) premijere | 5. 1977 (Cannes)
|
| Trajanje | 114 min. |
| Zemlja |  Italija |
| Jezik | italijanski |
Temelji se na istoimenoj autobiografskoj knjizi Gavina Ledde objavljenoj nekoliko godina ranije. Radnja prikazuje kako Ledda (koga tumači Saverio Marconi) odrasta u porodici tiranskog i zadrtog sardinijskog pastira (koga tumači Omero Antonutti) koji ga ispiše iz škole kako bi čuvao ovce, ali i kako se za vrijeme služenja vojnog roka uspije ne samo osamostaliti, nego i obrazovati te poslije nastaviti studije i ostvariti uspješnu naučnu karijeru. Sam Ledda se pojavljuje u završnim scenama filma, tumačeći sam sebe.
Padre padrone je originalno bio zamišljen kao televizijski film, ali je umjesto toga prikazan na Kanskom festivalu gdje je dobio Zlatnu palmu,[1] a nakon nje i cijeli niz prestižnih nagrada.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
