Jovan Štokovac

Jovan Štokovac Džoja (Peroj, kod Pule, 2. mart 1922 — 14. jul 1992), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-major JNA i narodni heroj Jugoslavije.

Jovan Štokovac
Jovan Štokovac Džoja
Datum rođenja	(1922-03-02)2. 3. 1922.
Mesto rođenja	Peroj, kod Pule  Kraljevina Italija
Datum smrti	14. 7. 1992. (dob: 70)
Profesija	metalski radnik
Član KPJ od	proleća 1941.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1980.
Čin	General-potpukovnik
Narodni heroj od	5. jula 1952.
Odlikovanja	Orden narodnog heroja Orden bratstva i jedinsta Orden za vojne zasluge Orden partizanske zvezde Orden zasluga za narod sa srebrnim vencem Partizanska spomenica 1941.

Biografija

Rođen je 2. marta 1922. godine u Peroju kod Pule. Do 1941. godine bio je metalski radnik. Živeo je u Sremskoj Mitrovici i do rata se bavio metalskim zanatom. Kao metalac, došao je u dodir s naprednim radničkim pokretom, kome se pridružio vrlo rano. Strojobravarski zanat naučio je, 1936. godine, u Sremskoj Mitrovici. Neposredno pred rat 1941. godine, postao je član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).

Narodnooslobodilačka borba

Narodnooslobodilačkom pokretu se pridružio 1941. godine. Bio je jedan od prvih fruškogorskih partizana. U toku rata bio je član Okružnog komiteta SKOJ-a za Srem, a zatim politički komesar čete u Bosanskom partizanskom odredu, pomoćnik političkog komesara bataljona u Sremskom partizanskom odredu Treće operativne zone Hrvatske, politički komesar Trećeg bataljona Prve vojvođanske brigade, pomoćnik političkog komesara i komesar Prve vojvođanske brigade.

Desetina kojom je rukovodio je u prvim partizanskim akcijama uspešno izvršila postavljeni zadatak i uništila ustašku patrolu od šest do sedam ljudi. Kao politički komesar bataljona, bio je zaslužan što je do tada najslabiji Treći bataljon Prve vojvođanske brigade postao najborbeniji, s najvećim brojem dobrih bombaša i puškomitraljezaca. Posebno se istakao u borbi s Nemcima i ustašama, koji su tenkovima i avionima nastojali da deblokiraju garnizon u Brčkom. Tada je uspeo da, zajedno sa svojim bataljonom, zadrži deset puta jačeg neprijatelja. Decembra 1943. godine, u napadu na Tuzlu, njegov bataljon, već poznat kao pouzdan, dobio je najteži zadatak. I pored velikih gubitaka, bataljon je izdržao borbu do kraja.

Kao politički komesar brigade, učestvovao je u gotovo svim njenim akcijama. U borbi na Zajednicama, u istočnoj Bosni, njegova brigada je uništila više od petsto gestapovaca, zaplenila osam topova i velike količine ratnog materijala. Godine 1944, u maršu s terena oko reke Bosne u Crnu Goru, u uslovima kada su borci umirali od gladi, Prva brigada je zadavala teške udarce neprijatelju. Posle prelaska puta Kalinovik-Foča i prilikom spuštanja na Sutjesku, njegova brigada je dobila zadatak da zaposedne Veternik i osigura pokret korpusa preko Sutjeske na Mrkaljklade. Tada je bio na najisturenijem položaj i vlastitim primerom podsticao borce na borbu. Položaj je, s poslednjim borcima, napustio tek posle izvršenog zadatka. Istakao se i u nizu drugih borbi među kojima su one na Makišu i Ćukarici, u Sremu kod Rume i Mitrovice i u Baranji.

Posleratni period

Nakon oslobođenja, obavljao je dužnosti političkog komesara divizije, načelnika štaba korpusa i ostale dužnosti. Višu vojnu akademiju JNA završio je 1957. godine. Bio je i pokrajinski sekretar za narodnu odbranu SAP Vojvodine. Imao je čin general-potpukovnika JNA.

Umro je 14. jula 1992. godine.

Odlikovanja

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i više drugih jugoslovenskih odlikovanja. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 5. jula 1952. godine.

Literatura

Portal NOB

• „Narodni heroji Jugoslavije”. Beograd: Mladost. 1975.