Moesia Superior

Gornja Mezija (lat. Moesia Superior) je rimska provincija nastala u doba Domicijana (verovatno 85. ili 86. godine) podelom ranije uspostavljene provincije Mezije. Granica između Gornje i Donje Mezije išla je rekom Čibricom (na teritoriji današnje Bugarske). Granice Gornje Mezije obuhvatale su, grubo govoreći teritoriju današnje Srbije bez Vojvodine i bez većeg dela Kosova, jedan manji deo severozapadne Bugarske, kao i severnu Makedoniju. Zapadna granica Mezije verovatno nije išla Drinom, nego nešto istočnije (Čačak je tako bio u provinciji Dalmaciji). Nakon Trajanovih Dačkih ratova Mezija se proširila na sever da bi zauzela teritoriju između Dunava i donje Tise, do reke Maroš.

Mapa Rimskog carstva 117. godine nove ere

Gornja Mezija u 4. veku

Gornja Mezija je uvek bila vojna, granična provincija rimskog carstva. Najveći rimski vojni logori su bili u Beogradu (rimski Singidunum), nedaleko od Požarevca (rimski Viminacijum): tu su bile stacionirane dve legije, ključne za odbranu dunavskog limesa.

I drugi gradovi u Gornjoj Meziji imali su vojne logore: Racijarija (u današnjoj Bugarskoj), na primer. Od gradova od većeg značaja u Gornjoj Meziji treba spomenuti Skupi (nedaleko od današnjeg Skoplja), Remesijana (danas Bela Palanka), Ulpijana (danas Lipljan), Akve (danas Prahovo), Naisus (danas Niš).

U vreme cara Hadrijana ovi veći gradovi u Gornjoj Meziji dobili su status municipijuma, a u to vreme latinski jezik i rimska kultura se proširila i u ovu provinciju.

Tokom Krize III veka, Mezija je jako stradala. Kada je car Aurelijan 270. godine evakuisao Dakiju, na teritoriji Gornje Mezije stvorene su dve nove provincije Priobalna Dakija i Unutrašnja Dakija, ali su se gradovi održali pred varvarima uglavnom do šestog ili sedmog veka.

Eksterni linkovi

• Inscriptions of Moesia Superior Arhivirano 2009-07-25 na Wayback Machine-u, Univerzitet u Beogradu