Filippo Brunelleschi
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Filipo Bruneleski (ital. Filippo Brunelleschi (1377., Firenca - 15. april 1446. Firenca), bio je italijanski arhitekta vajar i inženjer, jedan od pionira nove arhitekture rane renesanse u Italiji. Imao je veliki značaj na razvoj celokupne umetnosti renesanse u Italiji. Njegovo najznačajnije djelo je kupola katedrale Santa Marija del Fiore u Firenci (1420-36.), koja je konstruisana uz pomoć mašine koju je Bruneleski izumeo za taj poduhvat. Veliki deo onoga što se zna o njegovom životu i delu je zahvaljujući mlađem savremeniku Antoniju di Tucio Manetiju, koji je 1480. godine napisao njegovu biografiju.
| Filippo Brunelleschi | |
|---|---|
| Rana renesansa | |
 Statua Brunelleschija koja gleda na kupolu u Firenci | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | Filippo Brunelleschi 1377 Firenca, Italija |
| Smrt | 15. april 1446. (statrost: oko 69) |
| Nacionalnost | Italijan |
| Opus | |
| Polje | Arhitektura, vajarstvo |
| Znamenita djela | |
.JPG)
U vreme velikih inovacija 1377 godine rodio se Filipo Bruneleski kao sin dobro stojećeg firentinskog beležnika. Otac ga je vaspitao u duhu humanizma na tekstovima i delima naučnika i književnika kao što je Dante. Dobio je dobro opšte obrazovanje. Svoje školovanje počinje kao zlatarski šegrt a majstorsku dozvolu dobija 1404Prvo je radio kao zlatar i vajar a onda je učestvovao na konkursu za vrata firentinske krstionice i opredeljuje se za arhitekturu i spada u onu vrstu arhitekata koji nisu imali nikakovo građevinsko ili arhitektonsko obrazovanje. Njegovo delo uticalo je na razvoj renesanse a od umetnika savremenika najviše je uticao na Michelozza Michelozzija koji se u nekim izvorima vodi kao njegov učenik.
Bruneleski je bio svestran i nadaren umetnik pre svega skulptor i arhitekta. Godine 1401. je uzeo učešće u konkursu na severnim vratima krstionice San Giovanni u Firenci u kojem je učestvovalo sedam mladih skulptora u kojem je umetnik Bruneleski pokazao renesansno shvatanje i u delu je prisutna dramatika.
Realizam iz doba renesanse nije proizašao iz obnavljanja antičke umetnosti već iz potrebe da se zadovolje potrebe čoveka i mogućnosti da se koriste tekovine antičke umetnosti. Skulptura ne samo da nosi mnoge oblike humanizma već se javlja odvojeno od arhitekture i predstavlja samostalno umetničko delo. Računa se da je na ovom konkursu učinjen ovaj prelaz prema renesansi. Sa Bruneleskijem zgrada nije savladala čoveka već je prvi put čovek proporcijom dolazio do zakona i prostora primenom matematike i nadovezujući na metriku i modul romanike dolazio do zakonitosti za razliku od slučajnosti u romanskom prostoru.
Dok je Lorenzo Ghiberti predložio gotički projekat ali je porota izabrala da ova dva umetnika treba da rade zajedno na projektu što je Bruneleskija naljutilo i on odlazi u Rim gde studira antičku arhitekturu.
Skupa sa svojim prijateljem Donatelom on je studirao u Rimu antičke uspomene. Na osnovu studija počeo je primanjivati pravila linearne perspektive. U svojim radovima nije samo imitirao antičke građevine. Kod gradnje kupole florentinskog doma sličnost sa Panteonom je samo u izgledu a konstrukcija je nova. Bruneleski se inspirisao iz sredine u kojoj je ponikao a to znači u arhitekturi romanskoj, gotičkoj i arhitekturi toskanskoj.
Bruneleski se postepeno opredeljuje za arhitekturu. Godine 1419 radio je na firentinskoj bolnici za siročad („Ospedale degli Innocenti “) koja je smatrana za manifest renesansne umetnosti arhitekture. On se kod ove bolnice inspiriše romanskom arhitekturom toskanskom jer nije nikada imitirao stilove antičke umetnosti kako se ponekada navodi. Njegov cilj je bio stvoriti novi arhitektonski pravac upotrebom elemenata antičke arhitekture i dosegnuti novo shvatanje harmonije i lepote. Mnoge godine svoga života posvetio je gradnji kupole katedrale Santa Marija del Fiore u Firenci.
.JPG)
Za realizaciju kupole bio je početkom 15. veka raspisan konkurs koji je dobio Filipo Bruneleski. Projekat je predviđao osmougaonu kupolu. Koju je sagradio u godinama 1420 – 1434. Kupola je građena izvana na unutra od opeke koje su stavljane u vidu riblje kosti bez toga da su upotrebljavane skele. Ova kupola je treća u okviru raspona kupole u svetu jer je manja od kupole svetog Petra u Rimu (manja za 60 cm. ) i manja od Pantenona.
Ova ogromna građevina teška je 37.000 tona i izgrađena je od 4.000.000 opeka. On je radio nekoliko modela i slika tokom konstrukcije i morao je pronailaziti posebne mašine za ove radove koji su dali prilog u arhitekturi. Prilikom izgradnje kupole on je konstruisao jedan veliki drveni kran kojim je dizao materijal za izgradnju. Tu je on upotrebio i pojačanja kamena zategama od gvozdenih lanaca i položio kamene temeljce za upotrebu čeličnih konstrukcija kao armiranog betona u kasnijim stolećima. Ovim planovima rugao se Giberti i nazivao ih je nemogućim.
Zadatak da zasvodi ogroman prostor između stupova koji još niko nije rešio on je započeo 1420. godine. On je ovde upotrebio pronalazke gotičke arhitekture. Njegovo rešenje je smatrano za čudo građevinske tehnike. Gradnja kupole je trajala do 1434 godine, on je ipak nije video u sadašnjem izgledu i posle njegove smrti je kupola dopunjena laternom i zlatnom kuglom. Kupola je pokrila prostor od 42 m1 koji je bio manji od najveće kupole sveta antičkog Pantenona za samo 1,2 m1.
Giovanni di Bicci de' Medici je poverio Bruneleskiju gradnju „Stare sakristije“ u Bazilici San Lorenco pogrebne kapele porodice Medici. Brunuleski je tu stvorio od 1420- 1428 godine majstorsko delo rane renesanse. Njen interijer nam pripominje trodelnu romaničku baziliku.
Pandan bazilike San Lorenzo je „hram San Spirito“ koji se nalazi na suprotnoj obali reke Arno. Njegov projekat je izradio Bruneleski 1428 godine na zahtev bogatih firentinskih porodica a gradnja je započeta 1436 godine i trajala je i posle smrti ovog umetnika i rezultat je bio jedan od najlepših hramova, renesansnih crkava u Firenci.
Poslednjim delom Bruneleskija je „kapela Paci“ u crkvi Santa Croce u Firenci.Ni jedno pročelje od Bruneleskijevih dela nije sačuvalo svoj prvobitni izgled. Novija istraživanja pokazuju da to nije bilo ni sa slučajem kapele Paci koja je započeta 1430 godina a on je umro 1446 godine i nije mogao projektovati pročelje u njegovom današnjem obliku. To je ipak originalna tvorevina koja je u potpunosti različita od dotadašnjih zgrada i srednjovekovnih pročelja.
No Bruneleski se nije bavio samo crkvenom arhitekturom i on je autor florentinske renesansne palate. On je i civilne a ne samo sakralne građevine radio na poseban način i obeležio je to svoje delo. Odlikuje ih čvrst i robustan izgled i kamen obrađen u bosažu u prizemlju a na spratovima u "lakšim" obradama kamena, na fasadama, postoji "matematička kompozicija" - tri sprata kao pojedinačni delovi, povezani su međusobno i sa polukružnim lukovima na prozorskim otvorima u pravilnom rasporedu odražavaju geometrijsku disciplinu. Po njegovim projektima je izgrađena najmonumentalnija palata za porodicu Piti koja ipak zbog svoje ogromne veličine nije završena u projektovanom obimu i završena je tek 1577 (od strane medicijevaca, Bartolomeo Amanati).
Posle svoje smrti 1446 godine arhitekta je sahranjen u kripti katedrale Santa Maria del Fiore.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
