Abbanniata
From Wikipedia, the free encyclopedia
L'abbanniata o la vanniata è l'attu d'annunziari lu bannu. N tempi antichi chissu significau gridari li nutizzi pi strata, ma nn'èbbica muderna pò significari diffùnniri sti nutizzi pi qualsiasi modu pùbbricu. La sprissioni «jittari lu bannu» havi lu stissu significatu.
L'abbanniata rapprisenta macari lu gridu dî vinnitura chi na vota jeru pi strata vinnennu li soi merci. Ancora oi ntê mircati stòrichi a l'apertu di Palermu e di Catania, la vucciarìa e la piscarìa, li vinnitura ricramìzzanu li soi merci câ abbanniata. Tipicamenti ssi vinnitura (comu l'acqualoru) àppiru li soi abbanniati assai distinti e musicali (chi parìanu a li voti chiutostu comu na canzuni ca nu gridu).
La palora «abbanniata» veni dû verbu «abbanniari» (cû stissu significatu) chi rapprisenta la forma longa di «vanniari», chi n turnu veni dâ palora «bannu». Facirmenti sta palora havi n'urìggini girmànica e forsi veni dâ palora gòtica: bandujan, chi signìfica «dari nu signalu». [1]