Ghennadi Miciurin

Ghennadi Mihailovici Miciurin (în rusă Геннадий Михайлович Мичурин, n. 3 septembrie 1897 – d. 12 octombrie 1970, Leningrad, RSFS Rusă, URSS) a fost un actor de teatru și film sovietic. A fost distins cu titlul de Artist emerit al RSFSR (1939) și a fost laureat al premiului Stalin cl. a III-a (1950).

Ghennadi Miciurin
Date personale
Născut	3 septembrie 1897
Decedat	12 octombrie 1970 (73 de ani) Leningrad, RSFS Rusă, URSS
Înmormântat	Cimitirul Serafimovskoe[*]​
Cetățenie	Uniunea Republicilor Sovietice Socialiste
Ocupație	actor
Alte premii
Premiul Stalin Ordinul Insigna de Onoare Artist Emerit al RSFSR[*]​ Medalia „Pentru Merit în Muncă în Marele Război pentru Apărarea Patriei din 1941–1945”[*]​
Modifică date / text

Biografie

Ghennadi Miciurin a studiat în anii 1917-1918 la școala de teatru din Petrograd sub îndrumarea lui Leonid Vivien. În 1918 a devenit actor la Teatrul Dramatic Balșoi, unde a jucat până în 1931. În 1931 s-a mutat la Moscova și până în 1937 a jucat pe scena Teatrului Vs. Meyerhold.

Părăsește teatrul lui Мeyerhold în 1937, apoi lucrează pentru o scurtă perioadă la Teatrul Мossovet.Potrivit unora, a fost arestat în dosarul lui Meyerhold, dar eliberat după interogatoriu.^[1] În 1939 s-a întors la Teatrul Dramatic M. Gorki.

Începând din 1945 a fost actor la Teatrul Dramatic A.S. Pușkin din Leningrad.

Ghennadi Miciurin a debutat în cinematografie în anul 1923, jucând rolul lui Dmitri Karakozov în filmul Дворец и крепость.

A murit la 12 octombrie 1970 în Leningrad. A fost înmormântat în cimitirul Serafimovski.

Activitatea artistică

Roluri în teatru

Teatrul dramatic Balșoi

• 1920 — Prințul Alexei  de Dmitri Merejkovski. Punere în scenă de A. N. Benoit și A. N. Lavrentiev — Blumetrost
• 1920 — Neguțătorul din Veneția de William Shakespeare. Punere în scenă de A. N. Benoit — prințul de Aragon
• 1921 — Slugă la doi stăpâni de Carlo Goldoni. Punere în scenă de A. N. Benoit — Silvio
• 1921 — A douăsprezecea noapte de William Shakespeare. Punere în scenă de N. V. Petrov — sir Andrew Aguecheek
• 1924 — Conspirația împărătesei de A. N. Tolstoi și P. E. Șegolev — Protopopov

Filmografie

• 1923 — Дворец и крепость — Karakozov
• 1925 — Степан Халтурин — ofițer de jandarmi
• 1926 — Декабристы — prințul Trubețkoi
• 1927 — Кастусь Калиновский — Danzas
• 1927 — Поэт и царь — Danzas
• 1927 — Пурга — partizanul Vladimir Gurov
• 1928 — Золотой клюв — Мarei
• 1928 — Косая линия — Jilin
• 1928 — Мой сын — Andrei Surin^[2]
• 1928 — Норд-ост — Vladimir Gurov
• 1929 — Флаг нации — inginerul Kurt
• 1930 — Orașe și ani — inginerul Kurt
• 1932 — Беглец — Schultz
• 1932 — Шакир
• 1932 — Победители ночи — Robert
• 1933 — Моя Родина — comandantul companiei
• 1933 — Отчаянный батальон — Iuriev
• 1935 — Лунный камень — profesorul Friedrich E. Dorn
• 1936 — Заключённые — inginerul Botkin
• 1937 — Дочь Родины — Ignat Vasiliok
• 1941 — Разгром Юденича — Оsokin
• 1946 — Сыновья — comandantul grupului de partizani
• 1949 — Константин Заслонов — Hirt
• 1952 — Cadavrul viu (film-spectacol din 1952), regia Vladimir Vengherov
• 1953 — Горячее сердце — Kuroslepov
• 1953 — Честь товарища — Rusanov
• 1955 — Таланты и поклонники — Gromilov
• 1957 — Его время придёт — Gutkovski
• 1958 — Красные листья — procurorul
• 1959 — Девочка ищет отца — colonelul german
• 1960 — Чужая беда
• 1961 — Первые испытания — pădurarul
• 1962 — В мёртвой петле
• 1968 — Всего одна жизнь

Premii și distincții

• Ordinul „Insigna de Onoare” (1940)
• Artist emerit al RSFSR (1939)
• Premiul Stalin cl. a III-a (1950) — pentru interpretarea rolului Hirt în filmul Konstantin Zaslonov

Note

1. Рецептер В. Э. Жизнь и приключения артистов БДТ. — Москва: Вагриус, 2005. — p. 121. 
2. Rostisław Jurieniew, Historia filmu radzieckiego, Warszawa, 1977, p. 65.

Bibliografie

• Кинословарь в 2-х томах — М., «Советская энциклопедия», 1966—1970
• «Кино». Энциклопедический словарь — М., «Советская энциклопедия», 1987