غږپوهنه (فونوټيکس)

فونیتیک یا ږغ پوهنه د ژبپوهنې یوه څانګه ده چي د انساني غږونو تولید تر څېړني لاندي نیسي. [1] هغه ژبپوهان چې د وینا د فزیکي ځانګړتیاوو په مطالعه کي تخصص ولري ږغ پوهان ( فونیټیسټان ) بلل کیږي. د فونیټیک ساحه په دودیز ډول د څیړنې پوښتنو پراساس په دریو فرعي څانګو ویشل شوې چي لمړئ : انسانان د وینا تولید لپاره حرکتونه څنګه پلان او اجرا کوي. دویم : ( آرټیکلیټري فونیټیکس ) چي څنګه بېلابېل حرکتونه د ترسره سوي ږغ ( صوتي فونیټیکس ) پر ملکیت اغیزه کوي. دریم : ( د اوریدونکي فونیتیک ) چي څنګه انسانان د غږ څپې په ژبني معلوماتو بدلوي. په عمومي ډول د فونیمیک ساده ژبني واحد ږغ بلل کیږي - یعني په یوه ژبه کي د وینا غږ چي د فونیم د فونولوژیکي واحد څخه توپیر لري؛ فونیم د ږغونو یو عام ترتیب دي او دا د کوچني واحد په توګه هم تعریف سوی دی چي په هره ژبه کي د غږونو ترمینځ معنی راپیژني. [2] فونیټکس د انسان د وینا دوه اړخونو سره معامله کوي: تولید - هغه لارې چې انسان غږ کوي. احساس - هغه طریقه چې وینا درک کیږي یا لاسته راځي.

1. O'Grady 2005، م. 15.
2. . 2021-04-07. {{cite web}}: Missing or empty |title= (help); Missing or empty |url= (help)