Świdrowiec Evansa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Świdrowiec Evansa[1] (Trypanosoma evansi), zwany również świdrowcem surra[1] – kinetoplastyd z rodziny świdrowców należący do królestwa protista. Jest pasożytem koni, koniowatych, wielbłądów, słoni. Może również być pasożytem psów i kotów[2].
Trypanosoma evansi | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Supergrupa | |||||
Typ | |||||
Gromada | |||||
Rząd |
Trypanosomatida | ||||
Rodzina | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek |
świdrowiec Evansa | ||||
Nazwa systematyczna | |||||
Trypanosoma evansi (Steel, 1885) | |||||
|
T. evansi jest pierwszym odkrytym pasożytem z rodzaju świdrowiec[2]. Po raz pierwszy został opisany w 1880 roku przez dr. Griffitha Evansa, który odkrył występowanie tych pasożytów w krwi koni oraz wielbłądów na terenie Indii[2].
Wywołuje u zwierząt chorobę zwaną surra, jest przenoszony mechanicznie przez bąki z rodziny Tabanidae oraz owady należące do rodzajów Stomoxys, Glossina, Lyperosia, pasożytuje w osoczu krwi[3]. Wykazano również możliwość mechanicznego przenoszenia T. evansi na terenie Ameryki Południowej przez nietoperze wampiry zwyczajne (Desmodus rotundus)[2].
Charakteryzuje się wysmukłym kształtem. Długość ciała waha się od 14 µm do 33 µm, szerokość 1,5 do 2 µm. Błona falująca jest wąska, nie najlepiej wykształcona. Porusza się za pomocą wici.
T. evansi występuje na terenie Afryki, Europy, Azji, Ameryki Środkowej oraz Ameryki Południowej.