Zwierciadło – inaczej lustro, gładka powierzchnia odbijająca światło.
Nie ma nic dziwniejszego i bardziej szalonego jak samo życie, a sztuka pisarska potrafi jedynie uchwycić jego odbicie w zmętniałym, matowym zwierciadle.
Powieść jest to zwierciadło, które obnosi się po gościńcu.
Autor: Stendhal, Czerwone i czarne, motto, 1830, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński.
Opis: Stendhal podał te słowa jako cytat z Césara Vichard Saint-Réala, jednakże w tym brzmieniu uważane są jako jego własne.
Wszystko bowiem, co przesadzone, przeciwne jest zamiarowi teatru, którego przeznaczeniem, jak dawniej tak i teraz, było i jest służyć niejako za zwierciadło naturze, pokazywać cnocie własne jej rysy, żywy jej obraz, a światu i duchowi wieku postać ich i piętno.
Autor: William Szekspir, Hamlet, akt III, 2, tłum. Józef Paszkowski
Zerwana nić jak cienki włos, Zwierciadło pęka w odłamków stos, „Klątwa nade mną”, krzyczy w głos Pani z Shalott.
Autor: Alfred Tennyson, Pani z Shalott, tłum. Piotr Cholewa, w: Zwierciadło pęka w odłamków stos
Zwierciadełko, powiedz przecie, Kto jest najpiękniejszy w świecie?