działania militarne (Półwysep Indochiński; 1955–1975) Z Wikiquote, wolnego zbiornika cytatów
II wojna indochińska – działania militarne na Półwyspie Indochińskim w latach 1957–1975.
Czas powiedzieć uczciwie, że walczyliśmy o słuszną sprawę. Hańbimy pamięć sześćdziesięciu tysięcy młodych Amerykanów, którzy tam polegli, gdy wyrażamy skruchę, jakbyśmy uczynili coś nagannego.
Źródło: Oliver Stone’s Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 7
Części ubrania, książki, meble latały tak wysoko, że wszyscy w okolicy wiedzieli, iż szkoła została zbombardowana. Uczniowie byli porozrywani na kawałki. Wielu przysypała ziemia. Byłem wśród tych zakopanych żywcem. Odkopano mnie później i doprowadzono do przytomności. Ze szkoły nie pozostało nic, tylko lej po bombie o średnicy pięćdziesięciu stóp i głębokości ponad dwadzieścia stóp. Wszystko zostało zrównane z ziemią. Ciała dzieci wystawały częściami z ziemi. Znajdowaliśmy głowy w odległości dwudziestu jardów. (…) Ciało małego Hunga znaleziono nad nie dokończonym wierszem, który pisał, i zeszytem do rysunków. Chciał być poetą, malarzem i kompozytorem. Jego wszystkie wiersze rysunki i piosenki podpisane są: Dinh Hung, kompozytor. Miał trzynaście lat.
Autor: Thai Van Nham, nauczyciel, cyt. za: Bertrand Russell, Zbrodnie wojenne w Wietnamie, tłum.A. Wayda, Wydawnictwo MON, Warszawa 1967.
Dwóch marines rozwścieczonych stratami, jakie zadali ich oddziałowi wyborowi strzelcy partyzanccy, zabiło wiele kobiet i dzieci w wiosce Chu Song… Jeden z żołnierzy wrzucił granat do bunkra, w którym mieszkańcy wioski schronili się przed bombardowaniem. W kilka chwil potem wydobyli z bunkra zwłoki dwojga dzieci i rzucili je na ziemię jak worki ze zbożem (…) Jeden z Amerykanów chwycił małego chłopca i popychał go przed sobą do tunelu jako żywą ochronę przed ewentualnym atakiem partyzantów.
Autor: John T. Wheeler, Associated Press, cyt. za: Chciałoby się krzyczeć!, Wydawnictwo Harcerskie, Warszawa 1969.
Gdy idę wśród zdesperowanych, odtrąconych i gniewnych młodych mężczyzn, mówię im, że koktajle Mołotowa i strzelby nie są rozwiązaniem. Ale oni wtedy pytają – i słusznie – o Wietnam. Duszę Ameryki zatruwa wojna w Wietnamie. Jeśli naród rok po roku wydaje więcej na zbrojenia niż na programy wyrównywania szans, to zmierza ku duchowej śmierci.
Kobieto, jak się nazywasz? – Nie wiem. (…) Po czyjej jesteś stronie? – Nie wiem. Teraz jest wojna musisz wybrać. – Nie wiem. Czy twoja wieś jeszcze istnieje? – Nie wiem. Czy to są twoje dzieci? – Tak.
Opis: zapytany, dlaczego jego brat wbrew swoim doradcom zdecydował się na wycofanie amerykańskich żołnierzy z Wietnamu (decyzja nie została wprowadzona w życie z powodu zamachu na prezydenta), fragment wywiadu prasowego z 1967.
Źródło: Oliver Stone’s Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 6
Nazywają to przegraną, ponieważ nie osiągnęli optymalnego celu, jakim byłoby zrobienie z Wietnamu drugich Filipin. Ale osiągnęli ważne cele – zniszczyli Wietnam i odeszli. Południowy Wietnam zamienili w ruinę, pogrzebali jego szanse.
Nie sądzę, aby wojnę tę można było wygrać, jeśli nie uzyska się poparcia ludności, a moim zdaniem w ciągu ostatnich dwóch miesięcy rząd stracił kontakt ze społeczeństwem.
Opowiedział mi o tym naoczny świadek. Aby zastraszyć ludzi w tym rejonie, zastrzelono z zimną krwią dwadzieścia dwie kobiety, dwadzieścia dwoje dzieci i sześciu starców. Łapano dwuletnie dzieci za nóżki i dosłownie rozdzierano na pół, rzucając zwłoki w krzaki. Rozbijano głowy niemowląt pałkami i wrzucano niemowlęta w ogień. Chłopiec, którego znałam, imieniem Lung, miał roztrzaskaną nogę strzałem z bliska. Żołnierze amerykańscy pogrzebali go żywcem.
Postawcie się na moim miejscu – prezydenta Stanów Zjednoczonych – pięciu partaczy przychodzi do was i namawia do III wojny światowej. Ryzyko jest za duże. Pomyśleliście o reakcji Chin? Zapaskudziliście mój gabinet! Wynocha!
Opis: w 1967 podczas narady z dowódcami wojskowymi, którzy zaproponowali przeprowadzenie ataku jądrowego na Wietnam Północny.
Źródło: National Archives and Records Administration, cyt. za: Oliver Stone’s Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 7
To cholerne bombardowanie nic nie dało. Zrzucili więcej bomb niż w całej Europie w czasie wojny i gówno z tego wyszło.
Opis: w 1968, na posiedzeniu rządu na temat wojny wietnamskiej.
Źródło: National Archives and Records Administration, cyt. za: Oliver Stone’s Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 7
USA trzynaście razy groziły Wietnamowi użyciem broni jądrowej. Nic nie wskórały.
Źródło: Oliver Stone’s Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 7
W dniu 10 września, który jest świętem dziecka w Wietnamie Północnym, amerykańskie samoloty zrzuciły na pięć miast północnowietnamskich dziesięć tysięcy paczek z zabawkami, przyborami szkolnymi i mydłem, opatrzonych napisami „Od dzieci południowowietnamskich dzieciom Wietnamu Północnego”. (…) Warto zauważyć, że rejon, w którym obrzucono mieszkańców tysiącami paczek, był bombardowany przez lotnictwo amerykańskie. (…) cenne paczki spadły na dzieci, wśród których były dzieci pozbawione oczu i nie mogące niczego zobaczyć oraz pozbawione rąk i nie mogące podnieść paczek, ponieważ straciły ręce w czasie poprzednich nalotów dokonanych przez lotnictwo Stanów Zjednoczonych, od bomb, napalmu i szrapneli.
Opis: w 1970, rozkazując nasilenie ataków powietrznych na Wietnam.
Źródło: National Archives and Records Administration, cyt. za: Oliver Stone’s Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 7
Wszystko, co lata poleci tam i zbombarduje wszystko, co się rusza.
Opis: w 1970, powtarzając dowódcom wojskowym rozkaz Richarda Nixona.
Źródło: National Archives and Records Administration, cyt. za: Oliver Stone’s Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 7
Za dwa dni Ho Chi Minh będzie mnie błagał o pokój.
Opis: w 1969, po pogrożeniu Hanoi atakiem jądrowym.
Źródło: National Archives and Records Administration, cyt. za: Oliver Stone’s Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 7