26. prezydent USA (1901–1909), noblista pokojowy Z Wikiquote, wolnego zbiornika cytatów
Theodore Roosevelt (1858–1919) – amerykański prezydent w latach 1901–1909, laureat Pokojowej Nagrody Nobla.
Chociaż nie biorę udział w takich polowaniach, to gdyby odbyło się ono podczas mojego pobytu, mówiono by to samo i śmiano by się tak samo, jak w przypadku tego polowania w Missisipi, kiedy to związano niedźwiedzia. Oczywiście nie chciałem mieć z tym nic wspólnego, ale nie powstrzymało to prasy przed naigrywaniem się z sytuacji.
Źródło: Listy (ang. The Letters…), cz. 4, s. 1140.
Kształcić tylko umysł człowieka, nie udzielając mu nauk moralnych, to stwarzać zagrożenie społeczne.
(…) moi uprzejmi gospodarze, pełni dobrych intencji, nalegali na połączenie polowania z piknikiem, co zawsze skutkuje klęską polowania i zazwyczaj także klęską pikniku.
Opis: negatywnie o urządzonym polowaniu.
Źródło: Listy (ang. The Letters…), cz. 3, s. 378.
Mogę być prezydentem Stanów Zjednoczonych albo mogę kontrolować Alicję. Obu tym rzeczom nie mogę podołać.
Opis: gdy przyjaciel poprosił, by bardziej kontrolował Alicję, swą córkę.
Moim zamiarem jest być skrajnie konserwatywnym, lecz w interesie samych korporacji i ponad wszystko w interesie kraju.
Opis: w liście do szwagra z Wall Street.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 455.
Mówiąc między nami (…), z radością powitałbym niemal każdą wojnę, myślę bowiem, że ten kraj jej potrzebuje.
Opis: w liście do przyjaciela z 1897.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 388.
Największą nagrodą jaką daje nam życie, jest możliwość ciężkiej i wartościowej pracy.
Far and away the best prize that life has to offer is the chance to work hard at work worth doing. (ang.)
Źródło: podczas swojej mowy w New York State Agricultural Association, Syracuse, Nowy Jork, 7 wrzesień 1903.
Rezygnacja z aneksji Hawajów była zbrodnią przeciwko białej cywilizacji. Wszystkie wielkie rasy panujące były waleczne (…). Żadne pokojowe zwycięstwo nie może się równać z triumfem wojennym.
Opis: w przemówieniu do marynarzy, gdy w 1893 Senat USA odrzucił decyzję prezydenta Benjamina Harrisona o aneksji Hawajów.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 392.
Rób to, co możesz, tym, co posiadasz, i tam, gdzie jesteś.
Do what you can, with what you have, where you are. (ang.)
Takie decyzje ogromnie zwiększają siłę Partii Socjalistycznej!
Opis: gdy w 1911 Sąd Najwyższy stwierdził, że nowojorskie przepisy regulujące odszkodowania dla robotników są niezgodne z konstytucją.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 458.
Ten młody człowiek nie jest dżentelmenem. Nie raczy wstać, kiedy dama wchodzi do pokoju.
Źródło: Paul Johnson, Bohaterowie, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, s. 247.
Uważam, że są bardzo krótkowzroczni, skoro nie rozumieją, że utrącenie jej oznacza wzmocnienie ruchu na rzecz upaństwowienia kolei.
Opis: w liście do Henry’ego Lodge’a o lobbystach reprezentujących spółki kolejowe, którzy sprzeciwiali się ustawie regulującej ich działalność.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 455.
Uznanie należy się człowiekowi, który jest na arenie; którego twarz naznaczona jest pyłem, potem i krwią; który odważnie dąży do celu; który myli się i wkrótce ponawia próbę; który w końcu zna triumf wielkiego osiągnięcia; i który jeśli nawet przegra, przynajmniej przegra dając z siebie wszystko, tak że jego miejsce nigdy nie będzie z tymi chłodnymi i tchórzliwymi duszami, które nie zaznały ni zwycięstwa ni porażki.
Doradcy, których słuchał Roosevelt, to niemal wyłącznie przedstawiciele kapitału przemysłowego i finansowego – ludzie tacy jak: Marka Hanna, Robert Bacon, George W. Perkins z imperium Morgana, Elihu Root, senator Nelson W. Aldrich (…) i James Stillman, reprezentujący interesy Rockefellera.
Ekscytuje się wojną jako idealnym stanem ludzkiego społeczeństwa ze względu na męstwo, jakie się z nią wiążę, a pokój traktuje jako stan mazgajowatej i rozdętej niecnoty, który odpowiada jedynie kramiarskim słabeuszom, zamieszkującym szary półmrok i pozbawionym ambicji wyższego życia (…).
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 392.
Epoka ta zyskała miano postępowej za sprawą uchwalenia w tym czasie wielu nowych aktów prawnych. Za rządów Theodore’a Roosevelta przegłosowano m.in. Ustawę o kontroli mięsa, Ustawę Hepburna, regulującą taryfy przewozowe na kolei oraz budowę rurociągów, a także Ustawę o czystości żywności i leków. (…) W tym samym czasie wiele stanów przyjęło również ustawy regulujące kwestie płac i godzin pracy, zapewniające kontrolę bezpieczeństwa w fabrykach i gwarantujące odszkodowania dla robotników, którzy ulegli wypadkom podczas pracy. Bez wątpienia zwykli ludzie w pewnym stopniu korzystali z tych zmian. System był bogaty i produktywny; mógł dzielić się swym bogactwem z klasą robotniczą w stopniu, który umożliwiał stworzenie bufora pomiędzy dolną a górną warstwą społeczeństwa. (…) Biznesmeni (…), nie sprzeciwiali się nowym reformom, a wręcz często je inicjowali, nalegali na ich realizację, dążąc do stabilizacji systemu kapitalistycznego w czasach niepewności i niepokojów. (…) Panika roku 1907, jak również rosnące wpływy socjalistów, „wobbliesów” i związków zawodowych, przyspieszyły jeszcze proces reform.
Autor: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 452–454.