polityk, prezydent Iraku w latach 1979–2003, zbrodniarz wojenny Z Wikiquote, wolnego zbiornika cytatów
Saddam Husajn (1937–2006) – iracki polityk, generał, dyktatorski prezydent Iraku w latach 1979–2003, stracony przez powieszenie.
Wypowiedzi po 9 kwietnia 2003
Bóg was wszystkich przeklnie!
Opis: usłyszawszy groźby prokuratora o piekle i potępieniu
Źródło: Vincent Hugeux, Ostatni bój Saddama Husajna w: Ostatnie dni dyktatorów, tłum. Anna Maria Nowak, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, s. 235.
Kim pan jest i czego ten sąd ode mnie chce?
Opis: zapytany przez urzędnika sądowego o nazwisko i zawód
Źródło: Vincent Hugeux, Ostatni bój Saddama Husajna w: Ostatnie dni dyktatorów, op. cit., s. 236.
Mówicie do Saddama Husajna prezydenta Iraku. Ja jestem zgodnie z wolą Irakijczyków prezydentem Iraku, i dalej jestem prezydentem, aż do dziś.
Opis: podczas swojego procesu w Iraku, 29 maja 2006.
Muktada? I to nazywacie męstwem?
Opis: do obecnych przy egzekucji szyitów, którzy skandowali imię Muktady Al-Sadra (za „Gazetą Wyborczą”).
Nie bój się, nas wszystkich to czeka.
Opis: do przedstawiciela rządu irackiego asystującego przy egzekucji; za TVN.
Bóg jest wielki! Bóg jest wielki! Niech żyje Irak! Niech żyje Iracki lud! Precz ze zdrajcami!
Opis: Na sali sądowej przerywając wypowiedź sędziemu po ogłoszeniu werdyktu skazującego go na karę śmierci.
Niech żyje naród! Niech żyje lud! (…) Nie ma Boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego prorokiem. Nie ma Boga prócz Allaha, a Mahomet jest…
Opis: ostatnie słowa (niedokończone z powodu wykonania egzekucji).
Źródło: Vincent Hugeux, Ostatni bój Saddama Husajna w: Ostatnie dni dyktatorów, op. cit., s. 234.
Nie, nie boję się śmierci. Całe życie walczyłem z niewiernymi i najeźdźcami. My pójdziemy do raju, podczas gdy nasi wrogowie szczęzną w piekle.
Źródło: Vincent Hugeux, Ostatni bój Saddama Husajna w: Ostatnie dni dyktatorów, op. cit., s. 235.
Nie strzelajcie! Ja jestem wodzem! Saddam Husajn to ja!
Opis: schwytany w 2003 przez amerykańskich żołnierzy.
Źródło: Vincent Hugeux, Ostatni bój Saddama Husajna w: Ostatnie dni dyktatorów, op. cit., s. 238.
Radzę wam jako Irakijczyk, że gdybyście byli w sytuacji, że musielibyście wydać wyrok śmierci, musicie pamiętać, że Saddam jest wojskowym i w tym przypadku werdykt musiałby brzmieć „śmierć przez rozstrzelanie, a nie przez powieszenie”.
Źródło: Mirror. co. uk, 31 lipca 2006
Składam siebie w ofierze. Jeśli taka będzie wola Allaha, przyzna mi miejsce u boku męczenników i prawdziwych mężczyzn. Nie zaprzestawać nienawiści. Niech żyje Irak, Palestyna, dżihad – święta wojna – i mudżahedini – bojownicy. Ludu wierny, żegnam się z Tobą, a duszę swoją powierzam miłosiernemu stwórcy.
Źródło: List do narodu irackiego, cyt. za: Vincent Hugeux, Ostatni bój Saddama Husajna w: Ostatnie dni dyktatorów, op. cit., s. 234.
To w głowę powinieneś się stuknąć.
Opis: do sędziego podczas procesu w lutym 2006.
Źródło: Vincent Hugeux, Ostatni bój Saddama Husajna w: Ostatnie dni dyktatorów, op. cit., s. 237.
Umrę z honorem i bez lęku, dumny z mego kraju i mojego arabskiego narodu, ale amerykańscy okupanci wycofają się upokorzeni i przegrani. Przez najbliższe lata będą oglądać rzeki krwi. Wietnam przy tym zblednie.
Opis: wypowiedziane do adwokatów dzień przed wyrokiem śmierci.
Świadek egzekucji Husajna: Wszystkim nam zrujnowałeś życie, zagłodziłeś nas, wymordowałeś! Saddam Husajn: Wyrwałem was ze szponów oszustwa i nędzy! Zmiażdżyłem waszych wrogów Persów i amerykańskiego najeźdźcę. Sprawiłem, że Irak stał się potężny i bogaty.
Źródło: Vincent Hugeux, Ostatni bój Saddama Husajna w: Ostatnie dni dyktatorów, op. cit., s. 235.
Inne
Rządząca rodzina Kuwejtu jest dobra w szantażu, wyzysku i niszczeniu swoich przeciwników. Utrwalili Amerykański spisek przeciwko nam, wbijając Irakowi w plecy zatruty sztylet
Opis: w Radiu Bagdad, lipiec 1990.
W małżeństwie najważniejsze jest to aby mężczyzna nie dopuścił do tego by kobieta czuła się urażona z faktu bycia kobietą podczas gdy on jest mężczyzną.
Opis: wywiad z magazynem Al-Mar’a w 1978
Wy Amerykanie traktujecie Trzeci świat tak jak Iracki chłop traktuje swoją pannę młodą. Trzy dni miesiąca miodowego a potem w pole.
Opis: spotkanie z urzędnikami departamentu stanu USA w 1985.
Wielki pojedynek, matka wszystkich bitew zaczęła się. Świt zwycięstwa zbliża się tak jak ta wielka rozgrywka!
Opis: transmisja w Radiu Bagdad, 17 stycznia 1991.
Palestyna jest arabska, musi zostać wyzwolona od rzeki do morza, wszyscy syjoniści którzy tam wyemigrowali muszą opuścić to miejsce.
Opis: w irackiej telewizji, 30 maja 2001.
Irak jest teraz wielkim narodem tak jak to miało już miejsce w historii. Zwykle narody wchodzą „na szczyt” tylko raz. Irak jednak był tam wiele razy przed i po Islamie. Irak to jedyny taki kraj na świecie. Ten dar został dany ludowi Iraku przez Boga. Kiedy Irakijczycy upadną to powstaną ponownie.
Opis: wywiad z agentem FBI George L. Piro, 7 lutego 2004.
Administracja amerykańska chce zniszczyć Irak, by kontrolować bliskowschodnią ropę naftową, a w konsekwencji politykę, także politykę naftową i gospodarczą całego świata.
Opis: w posłaniu odczytanym w ONZ, 20 września 2002.
Amerykańskie groźby wymierzone są nie tylko w Irak, ale we wszystkich Arabów.
Źródło: PAP, 30 sierpnia 2002
Lew nie przejmuje się małpą która śmieje się z niego z drzewa
Opis: reakcja na śmiech jednego z widzów podczas jego procesu.
Trójca której Bóg nie powinien stworzyć to Persowie, Żydzi i muchy.
Opis: popularna sentencja podczas wojny z Iranem. Saddam prawdopodobnie zaczerpnął ją od swojego wuja.
Podczas rządów szacha, arogancja, agresja, ekspansja terytorialna kosztem Arabów i próby zaszkodzenia narodowej suwerenności Iraku były stałym wzorcem. Irak i naród Arabski był postrzegany jako strefa wpływów dla ekspansjonistycznych interesów Iranu. Państwo Perskie podążało za tą polityką przez wieki przeciwko sąsiadom na Zachodzie tak jak pokazaliśmy.
Opis: o wojnie iracko-irańskiej, przed trzecim szczytem Islamskiej Konferencji.
Nasze relacje z Iranem doświadczyły poważnych kryzysów z racji polityki kolejnych reżimów w Iranie, które postrzegały Irak i arabską ojczyznę, a w szczególności rejon Zatoki Arabskiej za sferę dominacji i wpływów.
Opis: o wojnie iracko-irańskiej, przed trzecim szczytem Islamskiej Konferencji.
W 1520 roku osiemnaście traktatów zostało zawartych między państwem perskim a jego zachodnimi sąsiadami w odniesieniu do ich stosunków z nimi, w tym kwestii granic. Przy każdej okazji państwo Perskie wybrało sposobność naruszenia wspomnianych traktatów, zarówno słowem, jak i czynem.
Opis: o wojnie iracko-irańskiej, przed trzecim szczytem Islamskiej Konferencji.
Perska agresja przeciwko Irakowi była wynikiem aroganckiej, rasistowskiej i złej postawy rządzącej kliki w Iranie. Był to jednocześnie spisek syjonistyczny i imperialistyczny, którego celem była likwidacja odrodzenia Iraku i sprawdzenie jego rozwoju przez dziesięciolecia. Próbowała odciąć się od twojego lśniącego umysłu i serca, tak jak starała się zniszczyć naukowe, kulturowe i techniczne podstawy twojego nowego przebudzenia. Ale ty, z odwagą, cierpliwością i wydajnością – Dzięki osiągnięciom rewolucji – Masz możność sprostać wyzwaniu, któremu wiele narodów na świecie może nie sprostać, a niektóre kraje arabskiej ojczyzny rzeczywiście nie spotkały.
Opis: przemowa Husajna w Dniu Narodowym, 1981.
Amerykańskie zachowanie wskazuje na tyranię i wrogość wobec ludzi. Jesteśmy przeciwko agresji na Iran z wielu powodów… Iran jest naszym sąsiadem i to, co zagraża jego bezpieczeństwu, nas również dotyczy.
Źródło: PAP, 24 lutego 2002
Amerykanie i Brytyjczycy mówią, że gdyby Irakowi pozostawić wolną rękę, produkowałby takie, czy inne rodzaje broni i oddałby te broń na usługi terroryzmu. Takie gadanie przypomina raczej kiepski żart, ale w rzeczywistości chodzi o to, żeby nam zaszkodzić.
Źródło: PAP, 2 sierpnia 2002
Ja żyję w każdym irackim domu. Nie potrzebuję stałego adresu.
Źródło: BBC, 6 lipca 2004
Jeśli Amerykanie życzą sobie pomocy ekspertów z Iraku, Irakijczycy mogliby się zgodzić na udzielenie im pomocy ze względów humanitarnych.
Źródło: PAP, 30 września 2001
Jeśli Bóg uzna, że musimy walczyć (…), to będziemy walczyć.
Źródło: PAP, 6 września 2002
Ktokolwiek by chciał sforsować mury miasta – zginie. Mieszkańcy Bagdadu zdecydowanie odeprą samobójczy atak na nasze miasto hord Mongołów naszych czasów.
Opis: w przemówieniu, 17 stycznia 2003.
Nigdy mnie nie pokonacie. Nigdy! Nawet jeśli przybędziecie z całego świata i poprosicie o pomoc wszystkie złe duchy na świecie.
Opis: w przemówieniu, 19 lipca 2002.
Obecna polityka amerykańska działa na rzecz syjonizmu, tak aby odwrócić uwagę od syjonistycznych zbrodni w Palestynie.
Opis: na posiedzeniu rządu, 4 października 2002.
Ufam kobietom. Nie wierz mężczyznom, mogą cię zdradzić. Kobiety zaś są wiernymi przyjaciółkami, na których zawsze można polegać. Jeśli masz za przyjaciółkę kobietę, nigdy cię nie zdradzi.
Źródło: Diane Ducret, Kobiety dyktatorów 2, tłum. Anna Maria Nowak, Wydawnictwo Znak, Kraków 2013, ISBN 9788324021628, s. 75.
Wszelkie podejmowane z zewnątrz próby powstrzymania intifady są bluźnierstwem, zbrodnią i spiskiem przeciw narodowi palestyńskiemu.
Źródło: PAP, 11 marca 2002
Zwycięstwo jest bardzo bliskie!
Opis: słowa wypowiedziane w momencie wkraczania wojsk amerykańskich do Bagdadu.
Saddam Husajn popełnił odrażające zbrodnie i okrucieństwa przeciwko narodowi irackiemu. Nigdy nie powinniśmy zapominać ofiar jego zbrodni. Każdy kraj członkowski powinien sam decydować o karze śmierci.
Zdjęcia z egzekucji były odrażające i barbarzyńskie, ale nie wdaję się w rozważania, czy (Saddam) na to zasługiwał. Co do procesu, wszyscy eksperci prawa międzynarodowego uznali, że był nielegalny, ponieważ przeprowadzono go pod okupacją.
Źródło: Nigel Cawthorne, Dowódcy i generałowie. Prawdziwe historie, Grupa Wydawnicza Foksal, Warszawa 2014, s. 204.
To spokojny człowiek – bardzo, bardzo spokojny. Nigdy nie podnosi głosu. Jest dobrze poinformowany, wbrew powszechnemu przekonaniu o jego niewiedzy i izolacji. A także wpływowy.
Według tych, którzy znają go osobiście, Saddam nie ma najmniejszego poczucia humoru ani też cierpliwości, aby wysłuchać rad na temat dyplomacji czy budowania wizerunku. Jego image oscyluje między autorytetem moralnym a tyranem.
Autor: Nora Boustany, „Washington Post”, 12 sierpnia 1990
Źródło: Shelley Klein, Najgroźniejsi dyktatorzy w historii, tłum. Jolanta Sawicka, wyd. Muza, Warszawa 2008, ISBN 9788374953238, s. 185.
Wszyscy XX-wieczni autokraci, poczynając od Mussoliniego i Atatürka, który wyłonił się z gruzów otomańskiego imperium, po Stalina Hitlera i Mao Tse-Tunga, naśladowali Bonapartego – prekursora i wzorca współczesnych tyranów. W ich ślady poszli pomniejsi despoci – Sukarno w Indonezji, Ho Chi Minh i Pol Pot w Indochinach, Naser i Saddam na Bliskim Wschodzie, Peron i Castro w Ameryce Łacińskiej, Kadafi, Bokassa i Idi Amin w Afryce. Wszystkie te ponure postacie dopuszczające się najstraszliwszych bestialstw, począwszy od ludobójstwa, a skończywszy na ludożerstwie, były w gruncie rzeczy groteskową parodią korsykańskiego mistrza.
Autor: Paul Johnson, Bohaterowie, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, s. 312.