załamanie

załamanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌzawãˈmãɲɛ], AS: [zau̯ãmãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	załamanie	załamania
dopełniacz	załamania	załamań
celownik	załamaniu	załamaniom
biernik	załamanie	załamania
narzędnik	załamaniem	załamaniami
miejscownik	załamaniu	załamaniach
wołacz	załamanie	załamania

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	załamanie
dopełniacz	załamania
celownik	załamaniu
biernik	załamanie
narzędnik	załamaniem
miejscownik	załamaniu
wołacz	załamanie

(1.1) miejsce, w którym coś jest zgięte, przełamane lub ma wgłębienie

(1.2) osłabienie lub całkowita utrata odporności psychicznej; stan silnego smutku, depresji

(1.3) rzecz. odczas. od załamać

odmiana:

(1.1-2)

 

(1.3)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) załamanie fal

(1.2) załamanie nerwowe

synonimy:

(1.1) wgłębienie, załom

(1.2) depresja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. załamać (się)

rzecz. załamka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) breakdown
• duński: (1.2) sammenbrud n
• norweski (bokmål): (1.2) sammenbrudd n, sammenbrott n
• szwedzki: (1.2) sammanbrott n
• włoski: (1.2) abbattimento

źródła: