złościć

złościć (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. rozzłościć, zezłościć)

(1.1) doprowadzać do złości

czasownik zwrotny niedokonany złościć się (dk. rozzłościć się, zezłościć się)

(2.1) wpadać w złość

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) denerwować, gniewać, irytować

(2.1) denerwować się, gniewać się, irytować się, jeżyć się, najeżać się, srożyć się, unosić się, zgrzytać zębami, zjeżać się, źlić się, żołądkować się; gw. (Śląsk Cieszyński) jargać sie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. złoszczenie n, złość ż, zły mos

przym. zły

przysł. źle

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) zemëroj; (2.1) zemërohem
• angielski: (1.1) anger, annoy; (2.1) be angry, be annoyed
• chiński standardowy: (1.1) 生气 (shēngqì); (2.1) 生气 (shēngqì)
• francuski: (1.1) irriter, mettre en colère; (2.1) s’irriter
• hiszpański: (1.1) enfadar, enrojar; (2.1) enfadarse
• kaszubski: (1.1) gòrzëc, jadłobic, jadowic, złoscëc; (2.1) gòrzëc sã, jiwrowac sã, złoscëc sã, jiwrotac sã, jeżëc sã, jãdzëc sã, jidzëc sã, serdzëc sã, dzëwiec, jadowic sã, jarchòlëc sã, jachrzëc sã, szerszenic sã
• niderlandzki: (1.1) irriteren, ergeren; (2.1) boos worden, zich boos maken, zich ergeren
• niemiecki: (1.1) ärgern, wütend machen; (2.1) sich ärgern
• tuvalu: (1.1) ita; (2.1) ita

źródła: