wnuk

Podobna pisownia: wnu̇k • wnük

wnuk (język polski)

babcia i wnuki (1.1)

dziadek z wnukiem (1.1)

wymowa:

IPA: [vnuk], AS: [vnuk]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wnuk	wnuki
dopełniacz	wnuka	wnuków
celownik	wnukowi	wnukom
biernik	wnuka	wnuków
narzędnik	wnukiem	wnukami
miejscownik	wnuku	wnukach
wołacz	wnuku	wnuki
ndepr. M. i W. lm: (ci) wnukowie[1]

(1.1) syn córki lub syna

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Jestem wnukiem mojej babci i mojego dziadka.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wnuk wujeczny / stryjeczny / cioteczny

synonimy:

(1.1) st.pol. wnęk m

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zstępny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wnęk m, wnuczę n, wnuczęta n lm

zdrobn. wnuczek m, wnusio m, wnuś m

forma żeńska wnuczka

przym. wnuczkowy

związki frazeologiczne:

przysłowia: święta Anno! uproś wnuka, niech ma każdy, czego szuka

etymologia:

prasł. *vъnukъ

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) grandson
• arabski: (1.1) حفيد m, عقب m
• białoruski: (1.1) унук m
• bośniacki: (1.1) unuk m
• bułgarski: (1.1) внук m
• chorwacki: (1.1) unuk m
• czeski: (1.1) vnuk m
• duński: (1.1) barnebarn n
• esperanto: (1.1) nepo
• fiński: (1.1) lapsenlapsi
• francuski: (1.1) petit-fils m
• górnołużycki: (1.1) wnuk m
• hebrajski: (1.1) נֶכֶד (nekhed) m
• hiszpański: (1.1) nieto m
• interlingua: (1.1) nepto
• islandzki: (1.1) dóttursonur m, sonarsonur m
• kaszubski: (1.1) wnuk m
• łaciński: (1.1) nepos m
• łotewski: (1.1) mazdēls m
• maya: (1.1) áabil
• niderlandzki: (1.1) kleinzoon m
• niemiecki: (1.1) Enkel m
• nowogrecki: (1.1) εγγονός m, εγγόνι n
• pali: (1.1) nattu
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• rosyjski: (1.1) внук (vnuk) m
• rumuński: (1.1) nepot
• sanskryt: (1.1) नप्तृ
• serbski: (1.1) унук/unuk m
• slovio: (1.1) vnukic (внукиц), vnuk (внук)
• słowacki: (1.1) vnuk m
• słoweński: (1.1) vnuk m
• staroangielski: (1.1) sunsunu
• szwedzki: (1.1) barnbarn n, dotterson w, sonson w
• tuvalu: (1.1) mokopuna tagata
• ukraiński: (1.1) внук m, онук m
• węgierski: (1.1) unoka
• wilamowski: (1.1) enkylkynd, wnu̇k m, wnük m
• włoski: (1.1) abbiatico m, nipote m

źródła:

1. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.

wnuk (język górnołużycki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wnuk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. forma żeńska wnučka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wnuk (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wnuk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: