ukrycie

ukrycie (język polski)

wymowa:

IPA: [uˈkrɨt͡ɕɛ], AS: [ukryće], zjawiska fonetyczne: zmięk.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od ukryć

(1.2) miejsce niewidoczne, służące do schowania czegoś

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ukrycie
dopełniacz	ukrycia
celownik	ukryciu
biernik	ukrycie
narzędnik	ukryciem
miejscownik	ukryciu
wołacz	ukrycie

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.2) Nagle wszyscy wyszli z ukrycia, żeby nikt nie posądził, że to oni są winni.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) kryjówka, skrytka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ukryć dk., ukrywać ndk.

rzecz. ukrywacz m, ukrywanie

związki frazeologiczne:

w ukryciu

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) concealment, hiding; (1.2) hideout
• arabski: (1.2) مخبأ
• niemiecki: (1.2) Versteck m

źródła: