uderzający

uderzający (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌudɛʒaˈjɔ̃nt͡sɨ], AS: [udežai ̯õncy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą • akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od: uderzać

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	uderzający		uderzająca	uderzające	uderzający	uderzające
dopełniacz	uderzającego		uderzającej	uderzającego	uderzających
celownik	uderzającemu		uderzającej	uderzającemu	uderzającym
biernik	uderzającego	uderzający	uderzającą	uderzające	uderzających	uderzające
narzędnik	uderzającym		uderzającą	uderzającym	uderzającymi
miejscownik	uderzającym		uderzającej	uderzającym	uderzających
wołacz	uderzający		uderzająca	uderzające	uderzający	uderzające

(2.1) książk. zwracający uwagę; zadziwiający; rzucający się w oczy

odmiana:

(1.1,2.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(2.1) uderzające podobieństwo • uderzająca różnica • uderzające piękno

synonimy:

(2.1) niezwykły, zadziwiający, zdumiewający

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. uderzać, uderzyć

rzecz. uderzanie n, uderzenie n

przysł. uderzająco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• włoski: (2.1) eclatante

źródła: