uczony w piśmie

uczony w piśmie (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. znawca Biblii – Starego lub Nowego Testamentu

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	uczony w piśmie	uczeni w piśmie
dopełniacz	uczonego w piśmie	uczonych w piśmie
celownik	uczonemu w piśmie	uczonym w piśmie
biernik	uczonego w piśmie	uczonych w piśmie
narzędnik	uczonym w piśmie	uczonymi w piśmie
miejscownik	uczonym w piśmie	uczonych w piśmie
wołacz	uczony w piśmie	uczeni w piśmie

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) uczony w Piśmie, biblioznawca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) forma „uczony w Piśmie” jest językowo poprawniejsza, choć rzadziej stosowana

tłumaczenia:

źródła: