sekularny

sekularny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌsɛkuˈlarnɨ], AS: [sekularny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	sekularny		sekularna	sekularne	sekularni	sekularne
dopełniacz	sekularnego		sekularnej	sekularnego	sekularnych
celownik	sekularnemu		sekularnej	sekularnemu	sekularnym
biernik	sekularnego	sekularny	sekularną	sekularne	sekularnych	sekularne
narzędnik	sekularnym		sekularną	sekularnym	sekularnymi
miejscownik	sekularnym		sekularnej	sekularnym	sekularnych
wołacz	sekularny		sekularna	sekularne	sekularni	sekularne

(1.1) rzad. książk. wiekowy, stuletni^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ruchy sekularne • wahnienia sekularne

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. saecularis → wiekowy, stuletni < łac. saeculum → wiek^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

1.  Hasło „sekularny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Hasło „sekularny” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.