Od początku XVIII wieku[1] opracowano wiele urządzeń z myślą o pomiarze wstrząsów, które to urządzenia nazywano sejsmografami, sejsmometrami bądź też sejsmoskopami. Nazwy „sejsmograf” używały m.in. wynalazki Atanasio Cavalliego (wł.sismografo, 1785[2][3]) i Luigiego Palmieriego (wł.sismografo, 1855 lub 1856[4]).
W języku polskim używano dawniej form: sismograf[5], sysmograf[6] oraz seismograf[7][8].
Jean de Hautefeuille, Moyen de faire des Observations sur les tremblements de Terre, & de les pouvoir prédire (Urządzenie do obserwacji trzęsień ziemi i przewidywania ich), 1703.
„Neapol 11 grudnia (wieczór). Dyrektor Obserwaturyum złożył raport o wybuchu Wezuwiusza. W dniu 7 igły aparatu Lamont wskazywały zakłócenie. Nazajutrz Sysmograf elektromagnetyczny wykazywał ciągłe drganie ziemi z uderzeniami prawdziwego wstrząśnienia.” źródło: Gazeta Warszawska, s. 4, 16 grudnia 1861