słoma

Podobna pisownia: sloma • słóma

rzeczownik, rodzaj żeński

Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...

Zamknij

(1.1) roln. łodygi i liście dojrzałych zbóż po wymłóceniu ziarna; zob. też słoma w Wikipedii
odmiana:: (1.1)
przykłady:: (1.1) Rolnik przywiózł z pola do domu furę słomy.
składnia:
kolokacje:: (1.1) słoma targana
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. słomianka ż, słomka ż; przym. słomiany, słomkowy
związki frazeologiczne:: mieć słomę w butach • słoma z butów wystaje • nie kładź słomy przy ogniu, bo się zapali
etymologia:: prasł. *solma 'wymłócone źdźbła roślin zbożowych'
uwagi:: Zwykle w lp^[1], według niektórych źródeł blm^[2]
tłumaczenia:

angielski: (1.1) straw
arabski: (1.1) تبن, قش
baskijski: (1.1) lasto
białoruski: (1.1) салома ż
czeski: (1.1) sláma ż
duński: (1.1) halm w
esperanto: (1.1) pajlo
francuski: (1.1) paille ż
galicyjski: (1.1) palla ż
hiszpański: (1.1) paja ż
kaszubski: (1.1) słoma ż, mërlëca ż, mërlowina ż
kataloński: (1.1) palla ż
niemiecki: (1.1) Stroh n
norweski (bokmål): (1.1) halm m
norweski (nynorsk): (1.1) halm m
nowogrecki: (1.1) άχυρο n
nowopruski: (1.1) salmā ż
portugalski: (1.1) palha ż
rosyjski: (1.1) солома ż
szwedzki: (1.1) halm w
ukraiński: (1.1) солома ż
wenedyk: (1.1) pala ż
wilamowski: (1.1) śtruw n, śtruf n
włoski: (1.1) paglia ż

[1]
Hasło „słoma” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
[2]
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) roln. słoma
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:: (1.1) plotłô / rżanô słoma
synonimy:: (1.1) mërlëca, mërlowina
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:: (1.1) dakowina, dakowizna, oklepowinë, reżëzna
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. słomianica ż, słomiónka ż, słomnik m, słomka ż, słomuszka ż, słomiôk m; przym. słomiany, słomkowi
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

słoma (język polski)