rentgenologiczny

rentgenologiczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌrɛ̃ndɡɛ̃nɔlɔˈɟit͡ʃnɨ], AS: [rẽndgẽnoloǵičny], zjawiska fonetyczne: udźw.• nazal.• zmięk.• akc. pob.

podział przy przenoszeniu wyrazu: rent•ge•no•lo•gicz•ny^[1]

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	rentgenologiczny		rentgenologiczna	rentgenologiczne	rentgenologiczni	rentgenologiczne
dopełniacz	rentgenologicznego		rentgenologicznej	rentgenologicznego	rentgenologicznych
celownik	rentgenologicznemu		rentgenologicznej	rentgenologicznemu	rentgenologicznym
biernik	rentgenologicznego	rentgenologiczny	rentgenologiczną	rentgenologiczne	rentgenologicznych	rentgenologiczne
narzędnik	rentgenologicznym		rentgenologiczną	rentgenologicznym	rentgenologicznymi
miejscownik	rentgenologicznym		rentgenologicznej	rentgenologicznym	rentgenologicznych
wołacz	rentgenologiczny		rentgenologiczna	rentgenologiczne	rentgenologiczni	rentgenologiczne
nie stopniuje się

(1.1) związany z rentgenologią, dotyczący rentgenologii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Na podstawie badania rentgenologicznego lekarz stwierdził powikłane złamanie prawego nadgarstka.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rentgenologia ż, rentgenolog mos

przysł. rentgenologicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) рэнтгеналагічны
• duński: (1.1) røntgenologisk
• rosyjski: (1.1) рентгенологический
• słowacki: (1.1) röntgenologický
• szwedzki: (1.1) röntgenologisk

źródła:

1. Hasło „rentgenologiczny” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 1102.