pszenny

pszenny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpʃɛ̃nːɨ], AS: [pšẽ•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• gemin.

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	pszenny		pszenna	pszenne	pszenni	pszenne
dopełniacz	pszennego		pszennej	pszennego	pszennych
celownik	pszennemu		pszennej	pszennemu	pszennym
biernik	pszennego	pszenny	pszenną	pszenne	pszennych	pszenne
narzędnik	pszennym		pszenną	pszennym	pszennymi
miejscownik	pszennym		pszennej	pszennym	pszennych
wołacz	pszenny		pszenna	pszenne	pszenni	pszenne
nie stopniuje się

(1.1) odnoszący się do pszenicy; pszeniczny

(1.2) zrobiony z ziarn pszenicy

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.2) Bardzo lubię pszenne bułki.

składnia:

kolokacje:

(1.2) pszenny chleb • pszenna bułka

synonimy:

(1.1) pszeniczny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pszenica ż

przym. pszeniczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) wheat; (1.2) wheat
• białoruski: (1.1) пшанічны; (1.2) пшанічны
• czeski: (1.2) pšeničný
• esperanto: (1.1) tritika; (1.2) tritika
• hiszpański: (1.1) triguero; (1.2) de trigo
• litewski: (1.1) kvietinis
• niemiecki: (1.1) w złożeniach Weizen-; (1.2) w złożeniach Weizen-
• nowogrecki: (1.1) σιτικός; (1.2) σιταρένιος, σταρένιος, σταρίσιος
• rosyjski: (1.1) пшеничный; (1.2) пшеничный
• słowacki: (1.2) pšeničný
• ukraiński: (1.1) пшеничний

źródła: