przekręt

przekręt (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpʃɛkrɛ̃nt], AS: [pšekrẽnt], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę  ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przekręt	przekręty
dopełniacz	przekrętu	przekrętów
celownik	przekrętowi	przekrętom
biernik	przekręt	przekręty
narzędnik	przekrętem	przekrętami
miejscownik	przekręcie	przekrętach
wołacz	przekręcie	przekręty

(1.1) pot. oszustwo lub nadużycie, zwłaszcza finansowe, które polega na naruszeniu prawa lub wykorzystaniu luk prawnych

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) przekręt finansowy • zrobić przekręt

synonimy:

(1.1) szwindel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przekręcenie n, przekręcanie m, przekręcacz m

czas. przekręcać ndk., przekręcić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: