pisk

pisk (język polski)

wymowa:

^ⓘ, IPA: [pʲisk], AS: [pʹisk], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) cienki, przenikliwy dźwięk

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pisk	piski
dopełniacz	pisku	pisków
celownik	piskowi	piskom
biernik	pisk	piski
narzędnik	piskiem	piskami
miejscownik	pisku	piskach
wołacz	pisku	piski

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Nagły pisk dochodzący z korytarza zelektryzował zebranych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. piszczeć, piskać, popiskiwać

przym. piskliwy, piszczałkowy

rzecz. pisklę n, piszczałka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) squeal
• duński: (1.1) hvin n, pib/piv n
• niemiecki: (1.1) Piepen n
• szwedzki: (1.1) tjut n
• ukraiński: (1.1) писк m
• włoski: (1.1) sgommata ż (pisk opon), strido m

źródła:

pisk (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈpisk]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) pejcz, bat, bicz

(1.2) uderzenie pejczem

odmiana:

(1.1) en pisk, pisken, piske, piskene

przykłady:

(1.1) pisken eller guleroden? → marchewka czy bat?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kat, nihalet kat

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. piske

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

pisk (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bicz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

pisk (slovio)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

писк

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pysk

odmiana:

(1.1) lm piskis

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: