oboczność

oboczność (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest oboczne

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oboczność	oboczności
dopełniacz	oboczności	oboczności
celownik	oboczności	obocznościom
biernik	oboczność	oboczności
narzędnik	obocznością	obocznościami
miejscownik	oboczności	obocznościach
wołacz	oboczności	oboczności

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

(1.1) oboczność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. oboczny

przysł. obocznie, obok

przyim. obok

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. oboczny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: