obić

obić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɔbʲit͡ɕ], AS: [obʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. obijać)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		obić
czas przyszły prosty		obiję	obijesz	obije	obijemy	obijecie	obiją
czas przeszły	m	obiłem	obiłeś	obił	obiliśmy	obiliście	obili
	ż	obiłam	obiłaś	obiła	obiłyśmy	obiłyście	obiły
	n	obiłom	obiłoś	obiło
tryb rozkazujący		niech obiję	obij	niech obije	obijmy	obijcie	niech obiją
pozostałe formy czas zaprzeszły m obiłem był obiłeś był obił był obiliśmy byli obiliście byli obili byli ż obiłam była obiłaś była obiła była obiłyśmy były obiłyście były obiły były n obiłom było obiłoś było obiło było forma bezosobowa czasu przeszłego obito tryb przypuszczający m obiłbym, byłbym obił obiłbyś, byłbyś obił obiłby, byłby obił obilibyśmy, bylibyśmy obili obilibyście, bylibyście obili obiliby, byliby obili ż obiłabym, byłabym obiła obiłabyś, byłabyś obiła obiłaby, byłaby obiła obiłybyśmy, byłybyśmy obiły obiłybyście, byłybyście obiły obiłyby, byłyby obiły n obiłobym, byłobym obiło obiłobyś, byłobyś obiło obiłoby, byłoby obiło imiesłów przymiotnikowy przeszły m obity, nieobity obici, nieobici ż obita, nieobita obite, nieobite n obite, nieobite imiesłów przysłówkowy uprzedni obiwszy rzeczownik odczasownikowy obicie, nieobicie

(1.1) aspekt dokonany od: obijać

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bicie n, obicie n

czas. bić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: obijać

źródła: