niepodległy

niepodległy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛpɔdˈlɛɡwɨ], AS: [ńepodlegu̯y], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	niepodległy		niepodległa	niepodległe	niepodlegli	niepodległe
dopełniacz	niepodległego		niepodległej	niepodległego	niepodległych
celownik	niepodległemu		niepodległej	niepodległemu	niepodległym
biernik	niepodległego	niepodległy	niepodległą	niepodległe	niepodległych	niepodległe
narzędnik	niepodległym		niepodległą	niepodległym	niepodległymi
miejscownik	niepodległym		niepodległej	niepodległym	niepodległych
wołacz	niepodległy		niepodległa	niepodległe	niepodlegli	niepodległe

(1.1) mający niepodległość; niezależny

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) niezawisły, suwerenny, autonomiczny, niezależny

antonimy:

(1.1) podległy, zależny, zniewolony

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. niepodległość

przym. niepodległościowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) independent
• arabski: (1.1) مستقل
• białoruski: (1.1) незалежны
• bułgarski: (1.1) независим
• francuski: (1.1) indépendant
• interlingua: (1.1) independente
• islandzki: (1.1) sjálfstæður
• jidysz: (1.1) אומאָפּהענגיק
• niemiecki: (1.1) unabhängig
• nowogrecki: (1.1) ανεξάρτητος
• portugalski: (1.1) independente
• rosyjski: (1.1) незави́симый
• slovio: (1.1) bezzavisju (беззависйу)
• szwedzki: (1.1) suverän, självständig, oberoende, oavhängig, fri
• ukraiński: (1.1) незале́жний
• węgierski: (1.1) független
• włoski: (1.1) indipendente

źródła: