nieoczekiwany

nieoczekiwany (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛɔt͡ʃɛciˈvãnɨ], AS: [ńeočeḱivãny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	nieoczekiwany		nieoczekiwana	nieoczekiwane	nieoczekiwani	nieoczekiwane
dopełniacz	nieoczekiwanego		nieoczekiwanej	nieoczekiwanego	nieoczekiwanych
celownik	nieoczekiwanemu		nieoczekiwanej	nieoczekiwanemu	nieoczekiwanym
biernik	nieoczekiwanego	nieoczekiwany	nieoczekiwaną	nieoczekiwane	nieoczekiwanych	nieoczekiwane
narzędnik	nieoczekiwanym		nieoczekiwaną	nieoczekiwanym	nieoczekiwanymi
miejscownik	nieoczekiwanym		nieoczekiwanej	nieoczekiwanym	nieoczekiwanych
wołacz	nieoczekiwany		nieoczekiwana	nieoczekiwane	nieoczekiwani	nieoczekiwane

(1.1) taki, którego nikt nie oczekiwał, nie spodziewał się

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Zdarzenie było zupełnie nieoczekiwane.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) niespodziewany, zaskakujący

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nieoczekiwanie n

przysł. nieoczekiwanie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) unexpected
• białoruski: (1.1) нечаканы, неспадзяваны
• duński: (1.1) uforventet
• esperanto: (1.1) subita
• fiński: (1.1) äkkinäinen
• hiszpański: (1.1) inesperado
• japoński: (1.1) 思い掛けない, 案外
• kataloński: (1.1) inesperat
• kazachski: (1.1) күтпеген, оқыс
• niemiecki: (1.1) unerwartet
• nowogrecki: (1.1) απροσδόκητος, ανέλπιστος
• rosyjski: (1.1) неожиданный
• szwedzki: (1.1) oväntad
• ukraiński: (1.1) несподіваний
• walijski: (1.1) annisgwyl
• włoski: (1.1) inaspettato

źródła: