mita

Podobna pisownia: mitta • mitá • mmità • mƗta

mita (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) miejsce do składowania ziemniaków, marchwi itp., znajdujące się blisko zabudowań gospodarskich

odmiana:

(1.1) lp mita; lm mitë

przykłady:

(1.1) Przëniesë mie chùtkò bùlewków z mitë. → Przynieś mi szybko ziemniaczków z mity.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dólnica, kùla

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mita (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) najemca^[1]

czasownik

(2.1) nająć^[1][2]

(2.2) wynajmować, wynająć

odmiana:

(2.1) lm mitłikia

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. miter m

czas. fermita, fyrmita

związki frazeologiczne:

etymologia:

por. niem. mieten

uwagi:

źródła:

1.  Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
2.  Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 296.