milczący

milczący (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik odczasownikowy

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	milczący		milcząca	milczące	milczący	milczące
dopełniacz	milczącego		milczącej	milczącego	milczących
celownik	milczącemu		milczącej	milczącemu	milczącym
biernik	milczącego	milczący	milczącą	milczące	milczących	milczące
narzędnik	milczącym		milczącą	milczącym	milczącymi
miejscownik	milczącym		milczącej	milczącym	milczących
wołacz	milczący		milcząca	milczące	milczący	milczące

(1.1) nieodzywający się wcale lub wypowiadający się rzadko

(1.2) przebiegający bez użycia słów

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) milcząca zgoda

synonimy:

(1.1) cichy, małomówny, mrukliwy, niemy, powściągliwy

(1.2) cichy, bezsłowny, niemy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. milczek mos, milczenie n

czas. przemilczeć, milczeć ndk.

przym. milczkowaty

przysł. milcząco, milczkiem

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) taciturn; (1.2) silent, tacit
• białoruski: (1.1) маўклівы
• bułgarski: (1.1) мълчалив; (1.2) мълчалив
• francuski: (1.1) silencieux; (1.2) tacite
• hiszpański: (1.1) callado; (1.2) silencioso, táctico
• niemiecki: (1.1) schweigsam; (1.2) stillschweigend
• ukraiński: (1.1) мовчазни́й

źródła: