małolat

małolat (język polski)

wymowa:

IPA: [maˈwɔlat], AS: [mau̯olat] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. lekcew. nastolatek, osoba niepełnoletnia^[1]

rzeczownik, forma fleksyjna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	małolat	małolaty
dopełniacz	małolata	małolatów
celownik	małolatowi	małolatom
biernik	małolata	małolatów
narzędnik	małolatem	małolatami
miejscownik	małolacie	małolatach
wołacz	małolacie	małolaty
ndepr. M. i W. lm: (ci) małolatowie / małolaci

(2.1) D. lp od: małolata

odmiana:

(1.1)^[2]

 

przykłady:

(1.1) Napadło na mnie dwóch małolatów i ukradli mi portfel.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) chłopiec; pot. chłopak, łebek / łepek, młokos, młodziak, młodzik, podrostek, wyrostek; książk. gołowąs, kawaler, młodociany, młodzieniec; urz. małoletni, nieletni, niepełnoletni; przest. młodzian, młodzieniaszek^[3]

antonimy:

(1.1) małolata

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. małoletniość ż, małoletność ż, małoletni m, małolatek m, małolatka ż

forma żeńska małolata ż

przym. małoletni

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

1. Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 164.
2.  Hasło „małolat” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
3.  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.