män

Podobna pisownia: -man • maan • maen • MAN • Man • man • Mann • mann • mââʹnn • mään • mån • mȧnn • mấn • mận • mặn

män (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, forma fleksyjna

(1.1) forma nieokreślona l. mn. od man

partykuła wzmacniająca

(2.1) pot. naprawdę, słowo daję^[1][2]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) sannerligen, jo visst, minsann

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. man w

zaim. man

związki frazeologiczne:

złożenie partykułowe mänsan

złożenie wykrzyknikowe jamän • jomän • nejmän • nämän • jajamän • jajamänsan • jojomän • nänämän

fraza wykrzyknikowa ja män • jo män • nej män • nä män • ja ja män • ja ja mänsan • jo jo män • nej nej män • nä nä män

etymologia:

(2.1) Pozostałość dawnego zawołania Guds män! → Święci Pańscy!^[1][3]

uwagi:

źródła:

1. Svensk ordbok, hasło "män"
2. Svenska Akademiens ordbok, hasło "MÄN adv.2"
3. Svenska Akademiens ordbok, hasło "GUD, znaczenie II.8.c"