kwarc

kwarc (język polski)

kwarc (1.1)

kwarc (1.1)

wymowa:

IPA: [kfart͡s], AS: [kfarc], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kwarc	kwarce
dopełniacz	kwarcu	kwarców
celownik	kwarcowi	kwarcom
biernik	kwarc	kwarce
narzędnik	kwarcem	kwarcami
miejscownik	kwarcu	kwarcach
wołacz	kwarcu	kwarce

(1.1) geol. miner. minerał zbudowany głównie z dwutlenku krzemu występujący w wielu odmianach i kolorach; zob. też kwarc w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Kwarc jest najpospolitszym minerałem skorupy ziemskiej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) grupa kwarcu • kwarc awenturynowy • kwarc mleczny • kwarc różowy • kwarc zadymiony

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) minerał

hiponimy:

(1.1) cairngorm, chalcedon, jaspis^[1]

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kwarcyt m, kwarcówka ż, kwarzec m

przym. kwarcowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Quarz^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) quartz
• arabski: (1.1) مرو
• baskijski: (1.1) kuartzo
• białoruski: (1.1) кварц m
• bułgarski: (1.1) кварц m
• czeski: (1.1) křemen m
• duński: (1.1) kvarts w
• esperanto: (1.1) kvarco
• hiszpański: (1.1) cuarzo m
• niemiecki: (1.1) Quarz m
• norweski (bokmål): (1.1) kvarts m
• norweski (nynorsk): (1.1) kvarts m
• nowogrecki: (1.1) χαλαζίας m
• rosyjski: (1.1) кварц m
• szwedzki: (1.1) kvarts w
• ukraiński: (1.1) кварц m
• węgierski: (1.1) kvarc

źródła:

1. Cally Hall, Szlachetne i ozdobne kamienie, wyd. Elipsa, Warszawa 1993, s. 30, 31.
2.  Hasło „kwarc” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.