koteria

koteria (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔˈtɛrʲja], AS: [koterʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koteria	koterie
dopełniacz	koterii	koterii / przest. koteryj
celownik	koterii	koteriom
biernik	koterię	koterie
narzędnik	koterią	koteriami
miejscownik	koterii	koteriach
wołacz	koterio	koterie

(1.1) ekskluzywna grupa ludzi i środowisk związanych ze sobą wspólnym interesem, popierających się nawzajem, aby trwać na różnych poziomach i wymiarach władzy

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kasta, klan, klika, mafia, sitwa; żart. towarzystwo wzajemnej adoracji, krewni i znajomi królika; przest. kamaryla^[1]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) warszawka, krakówek

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koteryjność ż

przym. koteryjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. coterie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) coterie
• białoruski: (1.1) кліка ż
• bułgarski: (1.1) котерия ż
• francuski: (1.1) coterie ż
• rosyjski: (1.1) камарилья ż, клика ż

źródła:

1. Lidia Wiśniakowska, Słownik synonimów PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-17382-1, s. 108-109