kondensator

Podobna pisownia: kondensaator • Kondensator

kondensator (język polski)

kondensatory (1.1)

kondensator (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃ndɛ̃w̃ˈsatɔr], AS: [kõndẽũ̯sator], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kondensator	kondensatory
dopełniacz	kondensatora	kondensatorów
celownik	kondensatorowi	kondensatorom
biernik	kondensator	kondensatory
narzędnik	kondensatorem	kondensatorami
miejscownik	kondensatorze	kondensatorach
wołacz	kondensatorze	kondensatory

(1.1) elektr. elektron. podzespół zbudowany z dwóch przewodników rozdzielonych dielektrykiem, mający za zadanie gromadzić ładunki elektryczne; zob. też kondensator w Wikipedii

(1.2) skraplacz; zob. też kondensator w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Ten kondensator ma pojemność 200 pF.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kondensator elektryczny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kondensacja ż, kondensowanie n, skondensowanie n, kondensat m

zdrobn. kondensatorek m

czas. kondensować ndk., skondensować dk.

przym. kondensacyjny, kondensatorowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. condensateur^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) capacitor, condenser; (1.2) condenser
• baskijski: (1.1) kondentsadore; (1.2) kondentsadore
• białoruski: (1.1) кандэнсатар m; (1.2) кандэнсатар m
• bułgarski: (1.1) кондензатор m
• czeski: (1.1) kondenzátor m
• duński: (1.1) kondensator w
• esperanto: (1.1) kondensilo
• estoński: (1.1) kondensaator
• fiński: (1.1) kondensaattori
• francuski: (1.1) condensateur m
• gruziński: (1.1) კონდესატორი
• hebrajski: (1.1) קבל m
• hiszpański: (1.1) condensador m, capacitor m; (1.2) condensador m
• interlingua: (1.2) condensator
• islandzki: (1.1) rafþéttir
• kataloński: (1.1) condensador m
• krymskotatarski: (1.1) kondensator
• niderlandzki: (1.1) condensator
• niemiecki: (1.1) Kondensator m
• nowogrecki: (1.1) πυκνωτής m; (1.2) συμπυκνωτής m
• portugalski: (1.1) condensador m, braz. port. capacitor m
• rosyjski: (1.1) конденсатор m
• słowacki: (1.1) kondenzátor m
• szwedzki: (1.1) kondensator w
• turecki: (1.1) kondansatör
• ukraiński: (1.1) конденсатор m
• węgierski: (1.1) kondenzátor

źródła:

1.  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

kondensator (język duński)

fem kondensatorer (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) elektron. kondensator

odmiana:

(1.1) en kondensator, kondensatoren, kondensatorer, kondensatorerne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kondensator (język krymskotatarski)

kondensator (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) elektron. kondensator

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kondensator (język szwedzki)

kondensatorer (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) elektron. kondensator^[1]

odmiana:

(1.1) en kondensator, kondensatoren, kondensatorer, kondensatorerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kondensat, kondensering, kondensation

czas. kondensera

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1.  Hasło „kondensator” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.