- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) inteligencja (zdolność umysłu)[1]
- (1.2) inteligencja (najlepiej wykształcona warstwa społeczna)[1]
- odmiana:
- (1.1-2) en intelligens, intelligensen
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) intelligenskvot • intelligenstest
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. intelligent
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 486.