inbringa

inbringa (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) przynosić (zysk, dochód)^[1]

odmiana:

(1.1) att inbringa, inbringar, inbringade, inbringat, inbringa!

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 217.