drapież

drapież (język polski)

wymowa:

^{[uwaga 1]} IPA: [ˈdrapʲjɛʃ], AS: [drapʹi ̯eš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	drapież	drapieże
dopełniacz	drapieży	drapieży
celownik	drapieży	drapieżom
biernik	drapież	drapieże
narzędnik	drapieżą	drapieżami
miejscownik	drapieży	drapieżach
wołacz	drapieży	drapieże

(1.1) daw. grabież, rabowanie, rabunek^[1]

(1.2) daw. to, co zrabowano^[1]

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. drapieżyć ndk.

przym. drapieżczy, drapieżny

przysł. drapieżnie

rzecz. drapieżca mos/mzw, drapieżnica ż, drapieżnictwo n, drapieżnik mzw

związki frazeologiczne:

etymologia:

od prasł. *drapežь, a to utworzone od czasownika *drapati bądź *drapiti przy użyciu przyrostka *-ežь (por. pol. kradzież i pol. grabież)^[2]

w innych językach słowiańskich poświadczone bezpośrednio tylko w postaci czes. drápež, pośrednio także w postaci derywatów, st.rus. драпєжство oraz gwarowych białor. драпежкі, słc. drápeživý i słc. drápežstvo^[2], a także kontynuantów derywatu prasł. *drapežьnъ (zob. drapieżny)

uwagi:

1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego

tłumaczenia:

źródła:

1.  Hasło „drapież” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Hasło „drapežь” w: Słownik prasłowiański, red. Franciszek Sławski, t. IV, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1974-2001, ISBN 83-04-00464-X, s. 206.