dentista

dentista (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dentysta^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Hasło „dentista” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)

dentista (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [den̦.'tiș.ta]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dentysta

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) dentystka

odmiana:

(1-2) lp dentista; lm dentistas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) odontólogo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. diente m

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. diente

uwagi:

źródła:

dentista (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dentysta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dentista (język kataloński)

wymowa:

IPA: [dənˈtistə]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dentysta

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) dentystka

odmiana:

(1-2) lp dentista; lm dentistes

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dentista (język portugalski)

wymowa:

IPA: [dẽ'tiʃtɐ]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dentysta

odmiana:

(1.1) lp dentista; lm dentistas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dente

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dentista (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dentista	dentisti
dopełniacz	dentistu	dentistov
celownik	dentistovi	dentistom
biernik	dentistu	dentistov
miejscownik	dentistovi	dentistoch
narzędnik	dentistom	dentistami

(1.1) technik dentystyczny^[1]

(1.2) nieofic. stomatolog^[1]

odmiana:

(1.1-2)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) stomatológ, zubný lekár, pot. zubár

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska dentistka ż

przym. dentistický

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Hasło „dentista” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.

dentista (język włoski)

wymowa:

IPA: /den.ˈti.sta/

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dentysta

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) dentystka

odmiana:

(1.1) lp dentista; lm dentisti

(2.1) lp dentista; lm dentiste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) odontoiatra

(2.1) odontoiatra

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. addentatura ż, addentellato m, dentale m ż, dentaria ż, dentarolo m, dentata ż, dentatrice ż, dentatura ż, dente m, dentellatura ż, dentello m, dentice m, denticolo m, dentiera ż, dentina ż, dentizione ż, indentatura ż, indentazione ż, sdentato m

czas. addentare, addentarsi, addentellare, dentare, dentellare, denticchiare, indentare, sdentare, sdentarsi

przym. addentellato, dentale, dentario, dentato, dentellato, denticolato, dentistico, sdentato

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. dente + -ista

uwagi:

źródła: