bitki

bitki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbʲitʲci], AS: [bʹitʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) kulin. rozbite tłuczkiem odkrawki mięsa

rzeczownik, forma fleksyjna

przypadek	liczba mnoga
mianownik	bitki
dopełniacz	bitek
celownik	bitkom
biernik	bitki
narzędnik	bitkami
miejscownik	bitkach
wołacz	bitki

(2.1) D. lp oraz M., B.i W. lm od: bitka

odmiana:

(1.1) blp,

 

(2.1) zob. bitka

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zrazy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bitka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

bitki (język azerski)

bitki (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) roślina^[1]

przymiotnik

(2.1) roślinny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. AzerDict.

bitki (język turecki)

bitki (1.1)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) roślina

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: