błahostka

błahostka (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rzecz błaha, mało istotna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	błahostka	błahostki
dopełniacz	błahostki	błahostek
celownik	błahostce	błahostkom
biernik	błahostkę	błahostki
narzędnik	błahostką	błahostkami
miejscownik	błahostce	błahostkach
wołacz	błahostko	błahostki

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Pokłóciliśmy/łyśmy się o błahostkę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. pikuś

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. błahy

rzecz. błahość ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) дробязь ż, глупства n
• kantoński: (1.1) 雜碎 (zaap6 seoi3)
• szwedzki: (1.1) bagatell w, trivialitet w, obetydlighet w, nullitet w

źródła: