ankomma

czasownik frazowy, forma złożona, nieprzechodni

(1.1) przybywać, przyjeżdżać (np. pociąg), przychodzić (np. korespondencja)^[1]; (1.2) należeć do czyichś obowiązków^[1]; (1.3) zależeć od czegoś^[1]
odmiana:: (1) att ankomma, ankommer, ankom, ankommit, ankom!, pres. part. ankommande, perf. part. ankommen
przykłady:
składnia:: (1.2) ankomma på något → należeć do czegoś; (1.3) ankomma på något → zależeć od czegoś
kolokacje:
synonimy:: (1.1) anlända, komma fram; (1.2) åligga, tillkomma; (1.3) bero, avhänga
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: (1.1) rzecz. ankomst, ankommande
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:: zobacz warianty: komma an; zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim
źródła:

ankomma (język szwedzki)