anewryzm

anewryzm (język polski)

anewryzm (1.1)

wymowa:

IPA: [ãˈnɛvrɨsm̥], AS: [ãnevrysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	anewryzm	anewryzmy
dopełniacz	anewryzmu	anewryzmów
celownik	anewryzmowi	anewryzmom
biernik	anewryzm	anewryzmy
narzędnik	anewryzmem	anewryzmami
miejscownik	anewryzmie[1]	anewryzmach
wołacz	anewryzmie[1]	anewryzmy

(1.1) med. przest. zob. tętniak

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Mówili doktorzy, że człowiek ten umarł na anewryzm^[2].

(1.1) (…) wpadł w taki stan, że lada chwila oczekiwałem ataku apopleksji lub anewryzmu (…)^[3]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tętniak; przest. aneuryzma

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. anévrisme, z gr. ἀνεύρυσμα (aneýrysma) → poszerzenie^[4]

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tętniak

źródła:

1. Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.
2. Bolesław Prus Grzechy dzieciństwa
3. H. Sienkiewicz: Wiry
4. Hasło „anewryzm” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.