Trzyniec

Trzyniec (język polski)

herb Trzyńca (1.1)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Trzyniec	Trzyńce
dopełniacz	Trzyńca	Trzyńców
celownik	Trzyńcowi	Trzyńcom
biernik	Trzyniec	Trzyńce
narzędnik	Trzyńcem	Trzyńcami
miejscownik	Trzyńcu	Trzyńcach
wołacz	Trzyńcu	Trzyńce

(1.1) geogr. miasto we wschodnich Czechach, nad Olzą, w kraju morawsko-śląskim, w obrębie Śląska Cieszyńskiego; zob. też Trzyniec w Wikipedii

(1.2) geogr. wieś w województwie pomorskim; zob. też Trzyniec (województwo pomorskie) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Trzyńcu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Trzyńca • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Trzyńca • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Trzyńca • mieszkaniec / mieszkanka Trzyńca • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Trzyńcu • pochodzić z Trzyńca • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Trzyńca

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. trzyniecki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Třinec
• niemiecki: (1.1) Trzynietz
• słowacki: (1.1) Trinec

źródła: