Klingel

Klingel (język niemiecki)

wymowa:

^ⓘ

lp IPA: [ˈklɪŋl̩] lm IPA: [ˈklɪŋl̩n]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Klingel	die Klingeln
dopełniacz	der Klingel	der Klingeln
celownik	der Klingel	den Klingeln
biernik	die Klingeln	die Klingeln

(1.1) dzwonek

odmiana:

(1.1)^[1]

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) Fahrradklingel, Türklingel

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. klingeln

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim